خاطره دیدار با امام

More documents

Recommendations

Info

صفحه | 18 شماره | 5 14 بهمن 94 گزارش MEHR NEWSAGENCY بگوییم فلسفه هر چه بوده تمام شده رفته و حاال باید فقط به فکر فلسفه تحلیلی و آخرین پژوهش ها باشیم از مسیر اصلی فلسفه خارج شده ایم که من امیدوارم به اینجا نرسیم.‏ عالوه بر این در حال حاضر ما متفکران اصیل نداریم و امور بدست اساتید و نخبگان افتاده است که این اتفاق بدی نیست ولی اگر متفکران بزرگ و تفکر حقیقی وجود نداشته باشد آکادمی از نفس می افتد.‏ ما باید برای فلسفه و پژوهش حقیقی افرادی را تربیت کنیم که یک پا در سنت و یک پا در فلسفه غرب داشته باشند.‏ کم می خوانیم آزادگان به عنوان سومین سخنران این میزگرد گفت:من فکر می کنم که تبعیضی که آقای سعیدی مهر در خصوص تمایز رشته های علوم انسانی و فنی به آن اشاره کردند در بقیه دانشگاههای دنیا هم وجوددارد و برخالف ایشان فکر می کنم که ما رتبه های خوبی را داریم که رشته فلسفه انتخاب می کنند.‏ به عنوان نمونه خود بنده رتبه ام دو رقمی بود ولی رشته فلسفه را انتخاب کردم بنابراین ما همه جور افراد داریم و خب در عین حال نباید توقع داشته باشیم که همه بیایند فلسفه بخوانند.‏ وی در ادامه به تعدادی از مشکالتی که رشته فلسفه در دانش گاهها دارن د اش اره ک رد و اف زود:‏ ب ه نظ ر م ن اصل ی ترین مشکل دانشجویان و اساتید دانشگاهها کم مطالعه کردن است یعنی درست است که ما وضعیت دانشگاهی و ساختاری خوبی نداریم ولی واقعیت این است که خودمان هم کم کار هستیم این در حالی است که سنت مطالعه در بین علمای ما رایج بوده است.‏ یادم می آید سالها پیش دیداری با مرحوم عالمه جعفری داشتم که از ایشان پرسیدم روزی چند ساعت مطالعه می کنید ایشان پاسخ دادند حداقل روزی شش ساعت که خب این رقم برای شخصی در سن و سال ایشان بسیار خوب وغیرقابل باور است.‏ عالوه بر این مشکل کم خواندن،‏ ارتباط ما با آکادمی های جهانی خیلی کم است و به نوعی ارتباط ما با دنیا قطع است.‏ این مشکل در رشته های فنی کمتر دیده می شود و مثال ما می بینیم که دانشگاه شریف یا دانشکده فنی دانشگاه تهران هر ساله تعدادی همایش مشترک با آکادمی های مختلف دنیا برگزار می کند.‏ مزیت این ارتباط این است که پروژه مشترک ما را وارد سئواالتی می کند که در دنیا روی آنها مطالعه می شود.‏ بنابراین ما از تازه ترین اخبار کشورهای دیگر مطلع می شویم.‏ آزادگان اضافه کرد:‏ سومین مشکل جدی رشته فلسفه در دانشگاههای ایران این است که کالس های درس فلسفه ما بر اساس متون و مقاالت امروزی نیستند و این موضوع باعث می شود که دانشجویان مقاطع مختلف ما علی الخصوص دانشجویان مقطع دکتری سوال نداشته باشند و یا اگرهم داشته باشند سئواالتشان قدیمی است.‏ نتیجه هم آن می شود که آقای سعیدی مهر اشاره کردند دانشجویان ما برای پیدا کردن سوژه همیشه از اساتید خود کمک می خواهند.‏ عضو هئیت علمی گروه فلسفه علم دانشگاه شریف در پایان در خصوص چگونگی اوضاع دانشجویان فلسفه علم دانشگاه شریف توضیح داد:‏ شیوه تحصیل دانشجویان ارشد رشته فلسفه شریف به این شکل است که به آنها ۲۴ واحد درسی که حدود ۸ درس معمول رشته فلسفه است ارائه می دهیم و دانشجویان آزادند که هرموضوعی را می خواهند برای پایان نامه خود انتخاب کنند و هر استادی حتی خارج از دانشگاه می تواند استاد راهنما و مشاور آنها شود.‏ بنابراین وقتی به موضوع پایان نامه های رشته فلسفه دانشگاه شریف نگاه می کنید همه جور موضوعی در آنجا می بینید البته تمرکز ما بیشتر بر روی دانشجویان مقطع دکتری است.‏ در جریان موضوعات روز دنیا نیستیم آخرین سخنران این میزگرد،‏ صائمی بود که با مقداری از صحبت های سه سخنران دیگر موافق و با مقداری دیگر مخالف بود.‏ وی گفت:‏ اینکه فکر کنیم فیلسوفان تحلیلی و امروزی نسبت به سنت و تاریخ اهمیت نمی دهند و فقط علوم به روز دنیا را قبول دارند تفکر کامالً‏ اشتباهی است که باید کنار گذاشته شود منتها به نظر من اصلی ترین مشکل ما این است که ما نمی توانیم خودمان و داشته هایمان را به خوبی ارائه و نمایش دهیم.‏ ما فلسفه غرب بلد نیستیم،‏ زبان فلسفه معاصر هم بلد نیستیم الجرم نمی توانیم سنت فلسفی مان را هم ارائه دهیم.‏ برای موفقیت در فلسفه باید زبان فلسفه علم امروزی را درک و حرف متخصصان فلسفه اسالمی که داریم را منتشر کنیم.‏ وی افزود:‏ به عقیده من برخالف نظر دکتر آزادگان و دکتر طالب زاده مشکل ما فقط با خواندن حل نمی شود ما مشکالت ساختاری بسیار زیادی هم داریم که در بدشدن اوضاعمان موثر است.‏ عضو هیئت علمی پژوهشگاه دانشهای بنیادین با اشاره به انتقاد از اینکه در جریان موضوعات دنیا نیستیم ادامه داد:‏ وقت ی در ژورن ال ه ا و همای ش ه ای ب زرگ ن گاه م ی کنیم اکثر کسانی که درباره فلسفه اسالمی صحبت می کنند مسلمان نیستند و من سوالم این است که ما چرا متخصص فلسفه اسالمی نداریم؟ چرا وضعیت ما در سطح بین المللی آن قدر بد است؟ چرا ما نباید درباره پژوهش ها و تحقیقاتی که درباره کانت شده است بدانیم و توجه کنیم؟ به طور خالصه چرا ما متوجه مسائل جهانی و نگران پژوهش نیستیم.‏ برخالف نظری که جناب سعیدی مهر در خصوص کمی گرایی داشتند من معتقدم که ما در رشته های فلسفه حتی دچار کمی گرایی هم نشده ایم و در چاپ مقاله در isi و مراجع دیگر بسیار ضعیف عمل کرده ایم.‏ صائمی در پایان در خصوص شیوه درس خواندن دانشجویان پژوهشگاه دانشهای بنیادین )ipm( توضیح داد:‏ شیوه پذیرش دانشجو در ipm اینگونه است که برخالف سایر دانشگاه ها ما هرساله دانشجو نمی گیریم و تقریبا هر ۳-۲ سال یکبار حدود ۵ یا ۶ دانشجو می گیریم.دانشجوهای ما حدود ۱۲ درس معمول شبیه درس های دانشگاه های معتبر و معمول دنیا مثل سانتاباربارای کالیفرنیا می گذرانند.‏ وقتی هم می خواهند تز خود را بگذرانند آزادند که هراستادی که می خواهند چه داخلی چه خارجی انتخاب کنند.عالوه براین من وهمکارانم هیچ گاه در زیر نام دانشجویان در مقاالت و مطالبشان نامی از خود نمی بریم درست است که این یک قانون است ولی ما دراین مورد قانون را زیرپا می گذاریم و از اعتبار و منفعتی که ممکن است ببریم چشم پوشی می کنیم.عالوه براینها کمک مالی بین ۱.۵ تا دو میلیونی به دانشجو می کنیم تا دانشجو مجبور نباشد از درسش بزند و کار کند و در پایان همه اینها از دانشجو انتظار زیاد داریم و توقع داریم که کسی در ipm درس بخواند که عالی باشد.‏ بنابراین دانشجوی ما اگر برای گذراندن دوره به دانشگاه خارج از کشور برود تغییر آنچنانی احساس نمی کند چون همان چیزهایی را یاد گرفته که در آنجا هم یاد می دهند.‏ نگاه بازاری داشتن به فلسفه غلط است صانعی دره بیدی به عنوان اولین سخنران در دومین روز این نشست گفت:‏ در خصوص موضوع فلسفه در دانشگاه ها،‏ بحث استقالل دانشگاهها بسیار مهم است که اتفاقاً‏ چندی پیش یکی از اساتید هم مطرح کرد و من ضمن موافقت با ایشان،‏ گفتم که این کار آب در هاون کوبیدن و خالف جهت آب شنا کردن است و امکانپذیر نیست.‏ صانعی افزود:‏ متأسفانه در کشور ما،‏ دانشآموزان در یک جریان مکانیکی ابتدا دیپلم میگیرند و سپس به مقاطع لیسانس،‏ فوقلیسانس و دکتری میروند و تازه اگر شانس داشته باشند،‏ بعد از همه اینها کار پیدا میکنند.‏ بر اساس این رویکرد،‏ گویی دانشگاه‏ را برای استاد ساختهاند نه برای دانشجو.‏ البته من میدانم که مرز بین استاد و دانشجو اعتباری است.‏ خود من هم یک روزی دانشجو بودم و شما هم یک روزی استاد خواهید شد اما این شرایطی که دانشگاه به صورت متمرکز تصمیم میگیرد که دانشجوی فلسفه باید فالن درس را با فالن تعداد و
گزارش MEHR NEWSAGENCY صفحه | 19 شماره | 5 14 بهمن 94 واحد بخواند،‏ راه به جایی نمیبرد و شرایط مکانیکی ما را برای کار آماده نمیکند.‏ این استاد بازنشسته فلسفه ادامه داد:‏ اصوالً‏ تدریس فلسفه برای اشتغال نیست و نگاه بازاری داشتن به فلسفه اشتباه است.‏ به نظر من باید برای فلسفه خواندن اینگونه باشد که یک نفر لیسانس یک رشته باشد و حاال بعد از آن تصمیم بگیرد که برای فوقلیسانس و دکتری،‏ فلسفه بخواند.‏ اتفاقی که در کشور ما نمیافتد و دانشجویان ما از مقطع لیسانس یک رشته را میخوانند.‏ عالوه بر همه اینها مشکل ما در نظام آموزشی و برنامهریزی هم هست.‏ من بارها گفته ام برنامهریزی متمرکز راه به جایی نمیبرد.‏ همانطور که سیستم متمرکز در سیاست و اقتصاد مخرب است،‏ در آموزش هم مخرب است.‏ بنابراین به نظر من اگر قرار باشد سیستم آموزش اینگونه باشد،‏ من فکر نمیکنم که استادان محترم بتوانند کسی را برای کار تربیت کنند.‏ بگذریم که االن مشکل بیکاری فقط مربوط به رشتههای علوم انسانی نیست.‏ عضو سابق هیات علمی گروه فلسفه دانشگاه شهید بهشتی ادامه داد:‏ متاسفانه ما اساتیدی داریم که با حدود ۳۰ سال سابقه کار در دانشگاه،‏ هنوز استادیار هستند و این به معنای آن است که‏ این استاد در طول ۳۰ سال یک مقاله هم ننوشته است.‏ به قول دکتر اصغر دادبه،‏ معلمها دو دستهاند؛ یا اکثریت کاسب و یا اقلیت عاشق.‏ اساتید محترم دانشگاه باید جزو اقلیت عاشق باشند و بدانند که دانشگاه ناندانی نیست.‏ وی در پایان گفت:‏ الزمه یاد گرفتن یک زبان دیگر مثل زبان انگلیسی،‏ الزمه تحصیل در رشته فلسفه است و تحصیالت دانشگاهی بدون دانستن یک زبان دیگر ممکن نیست و چنین دانشجویی فقط یک مدرک نصیبش میشود نه بیشتر.‏ عالوه بر این الزم و ضروری است که دانشجویان رشته فلسفه،‏ علوم پایه مثل ریاضی،‏ فیزیک،‏ اخترشناسی،‏ جامعهشناسی،‏ روانشناسی و تاریخ را هم بدانند.‏ البته الزم نیست که حتماً‏ ریاضیدان یا فیزیکدان شوند ولی باید از هر کدام از آنها یکسری چیزهای اجمالی بدانند.‏ مشکل ما در حوزه فلسفه ابهام در هدف گذاری است دومین سخنران این میزگرد،‏ محمدرضا بهشتی بود.‏ وی گفت:‏ به نظر من اصلیترین مشکل ما در حوزه فلسفه این است که در هدفگذاری ابهام داریم.‏ البته این مشکل فقط در فلسفه نیست و در رشتههای دیگر هم وجود دارد و حل این مشکل نیاز به یک حرکت فکر شده از جانب خود دانشگاهیان دارد.‏ منظورم از این ابهام این است که اگر قرار باشد ما در دانشگاهها افرادی تربیت کنیم که بخواهند در کار تعلیم آموزشی متبحر باشند،‏ کار ما ناکافی اس ت؛ چ ون م ا در اغل ب مواق ع فق ط ب ه ص ورت عناوی ن توجه میکنیم و خیلی به مهارتها توجه نداریم.‏ عضو هیئت علمی گروه فلسفه دانشگاه تهران افزود:‏ بنده حدود ۱۵ ۱۰، سال پیش پیشنهاد دادم که اگر کسی میخواهد کار پژوهشی انجام بدهد،‏ الزم نیست چهار ترم سر کالس بنشیند،‏ میتواند فقط یک ترم درس بخواند و بقیه دوره تحصیل خود را به صورت عملی پژوهش کار کند.‏ به نظرم شیوه استاد - شاگردی قدیمیها در این حوزه خیلی جواب میدهد تا شیوههای فعلی.‏ به این صورت افراد میتوانند گواهی از دورههای عملی که گذراندند دریافت کنند و به دانشگاه نشان بدهند و مدرک خود را دریافت کنند.‏ این استاد فلسفه با تأکید بر اینکه میان آموزش عالی و آموزش و پرورش ما انقطاع وجود دارد،‏ توضیح داد:‏ متاسفانه وقتی ما در پایاننامههای دکتری و فوقلیسانس غلط امالیی و انشایی پیدا میکنیم،‏ میبینیم که این مساله به یک فرآیند طوالنی و آموزشی در آموزش و پرورش برمیگردد و نه دانشگاه.‏ یا مثالً‏ وقتی دانشجویان ما شیوه نتبرداری را بلد نیستند و مهارت اینکه فکرشان را بیان کنند،‏ ندارند؛ معلوم میشود که آموزش و پرورش آنها را در این حوزه آموزش نداده است.‏ متاسفانه اغلب دانشجویان ما سئوال کردن،‏ نقد کردن،‏ پاسخ دادن و نوشتن را بلد نیستند.‏ با صحبتی که اخیراً‏ با دکتر مصباحیان داشتم،‏ مطرح کردم که کارگاههایی را برای دانشجویان بگذاریم و این مسائل را به آنها یاد دهیم.‏ عضو هیات علمی گروه فلسفه دانشگاه تهران افزود:‏ یکی از نکات مهمی که من میخواهم به آن اشاره کنم این است که علم تولیدشدنی نیست.‏ ما نباید فکر کنیم که همانطور که میتوانیم در یک زمین وسیع،‏ سوله بسازیم،‏ میتوانیم علم هم تولید کنیم؛ دلیلش هم واضح است،‏ تولید انبوه،‏ امکان حرکت فکری را از ما میگیرد.‏ نویسنده ‏»درسگفتارهای فلسفی«‏ در ادامه به کارکردهای سه مقطع کارشناسی،‏ کارشناسی ارشد و دکتری اشاره کرد و گفت:‏ دوره کارشناسی دورهای است که باید شاخکهای فرد بیرون بیاید و ببیند که چه خبر است.‏ دانشجوی مقطع کارشناسی فلسفه باید سَ‏ رَک بکشد و ببیند در فلسفه چه میگذرد.‏ در این مقطع ما توقعی بیش از اینها از دانشجو نداریم.‏ در مقطع کارشناسی ارشد تالش این است که تماس مستقیم با اندیشمندان حاصل شود؛ نه مثل اینکه به آنها شبیه موزه رفتن برخورد کنیم،‏ بلکه باید تالش کنیم با آنها درست مواجه شویم و با رویکردهای مختلف فلسفه آشنا شویم.‏ اما مقطع دکتری که این روزها خیلی هم مد شده است،‏ جایی است که فرد باید بتواند روی یک موضوع متمرکز شود و بتواند اثبات یا نفی خود را موجه کند.‏ اگر موفق شدیم که افراد را در این سه مقطع با این توانمندیها بار بیاوریم،‏ موفق عمل کردهایم.‏ بهشتی در بخش دیگری از سخنانش در خصوص متون فلسفه،‏ گفت:‏ فلسفه یا از زندگی آغاز میکند و به زندگی برمیگردد یا اینکه چیزی در یک محیط بسته است و یا هم اینکه جهل بسیط را به جهل مرکب تبدیل میکند.‏ اگر مساله ما در فلسفه از زندگی نباشد و به زندگی برنگردد،‏ این رشته میمیرد.‏ وی در ادامه مطرح شدن تاریخ و فلسفه در دوره لیسانس را الزامی دانست و تاکید کرد:‏ تاریخ فلسفه جزو فلسفه است و دانستن آن میتواند بسیاری از مشکالت را حل کند.‏ بهشتی در پایان گفت:‏ یکی دیگر از مشکالت ما در حوزه آموزش فلسفه،‏ انقطاع بین گروههای مختلف است؛ به این معنا که مثالً‏ ما در دانشکده ادبیات،‏ گروه تاریخ،‏ باستانشناسی و ادبیات داریم ولی هیچ موقع با هم همکالم نمیشویم،‏ در صورتی که گاهی از این هم صحبتیها رویکردهای جالب و مشترکی به دست میآید.‏ البته متاسفانه این انقطاع بین دانشکدهها نیز وجود دارد.‏ همه اینها نشان میدهد که ما ظرفیتهای بسیاری داریم که میتوانیم از آنها استفاده کنیم؛ به شرطی که همت و عزم جدی داشته باشیم.‏ مهارت فکر کردن نداریم سومین سخنران این میزگر شیخرضایی بود.‏ وی گفت:‏ در مورد مسأله آموزش یک سئوال بسیار مهم وجود دارد که پاسخ به این سئوال میتواند بسیاری از مشکالت ما را حل کند.‏ این سئوال این است که هر رشته دانشگاهی باید از خودش بپرسد که چرا باید پول مالیات و نفت داده شود تا آن رشته در دانشگاه بماند؛ یعنی مثالً‏ ما چرا باید پول بدهیم تا رشتهای مثل ریاضی و فلسفه داشته باشیم.‏ پاسخ من به این سئوال و مدلی که از آن دفاع میکنم این است که هر رشتهای باید عالوه بر تعهدی که در رشته خودش دارد،‏ یک تعهد اجتماعی و مدنی هم داشته باشد.‏ به عبارتی هر رشتهای باید یک رویکرد پاسخگویی اجتماعی،‏ مدنی و شهروندی داشته باشد.‏ حاال با این اوضاع این سئوال پیش میآید که فلسفه چه کمکی به این موضوع میکند.‏ شیخرضایی افزود:‏ متاسفانه در سال سوم و چهارم متوسطه مدارس که درس فلسفه وجود دارد،‏ مطالبی نوشته شده که در آنها مهارت فکر کردن یاد داده نشده است.‏ جالب اینکه نویسندگان این کتابها از بدنه دانشگاهها هستند
Page 1 and 2: مجله اندیشه مهر | شا
Page 3 and 4: گفتگو MEHR NEWSAGENCY صفحه
Page 5 and 6: گزارش MEHR NEWSAGENCY 94 به
Page 11 and 12: گزارش MEHR NEWSAGENCY صفحه
Page 17: گزارش MEHR NEWSAGENCY صفحه
Page 29 and 30: گفتگو MEHR NEWSAGENCY 94 به
Page 55 and 56: MEHR NEWSAGENCY صفحه | 55 شم
Page 57 and 58: یا د د ا شت MEHR NEWSAGENCY
Page 61 and 62: شت ا د د یا MEHR NEWSAGENCY
Page 69 and 70:
یا د د ا شت MEHR NEWSAGENCY
Page 71 and 72:
یا د د ا شت MEHR NEWSAGENCY
Page 73 and 74:
شت ا د د یا MEHR NEWSAGENCY
Page 75 and 76:
MEHR NEWSAGENCY 94 بهمن 14 | 5
Page 77 and 78:
شت ا د د یا MEHR NEWSAGENCY
Page 79 and 80:
تازه های کتاب MEHR NEWSA
show all

خاطره دیدار با امام

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?