Optimalisatie van de werkingsprocessen van het Bijzonder ... - KCE

KCE reports 133A Bijzonder Solidariteitsfonds xiii
o Zou men voor geneesmiddelen waarvoor vergoeding door het BSF vaak
wordt gevraagd, en om oneigenlijk gebruik van het BSF als een soort
wachtkamer en/of “bypass” van het reguliere systeem te voorkomen, aan de
farmaceutische firma niet moeten opleggen om een aanvraag voor een MA
in te dienen (indien dit nog niet het geval is) en om zich ertoe te verbinden
om een verzoek in te dienen bij de CTG?
o Zou de functie van het BSF als een ultiem vangnet tegen catastrofale
uitgaven niet moeten worden geradicaliseerd en consistenter worden
gemaakt:
door het toepassingsgebied uit te breiden naar alle erg dure medische
behandelingen die buiten de verplichte ziekteverzekering vallen op
voorwaarde dat geoordeeld wordt dat ze doeltreffend en gerechtvaardigd
zijn. Anderzijds zou men ervoor moeten waken dat er geen nieteffectieve
of onvoldoende geëvalueerde producten of behandelingen voor
vaak voorkomende aandoeningen of indicaties worden terugbetaald (en
ter beschikking gesteld van patiënten).
door het vergoedingsmechanisme om te vormen naar een franchise
systeem bijkomend ook met een regeling (bijv. een lager eigen risico)
voor chronisch hoge kosten.
o Zouden er geen specifieke referentiecentra moeten worden gecreëerd voor
de diagnose en behandeling van patiënten met zeldzame aandoeningen? De
zorg verleend in die centra (behandeling evenals het gebruik van
geneesmiddelen die niet in de nomenclatuur opgenomen zijn) zou
onderworpen kunnen zijn aan, en gefinancierd kunnen worden door een
conventie met het RIZIV. Het is denkbaar om gelijkaardige overeenkomsten
af te sluiten met buitenlandse gespecialiseerde centra en Belgische patiënten
daar dan te laten behandelen. Het werkingsgebied van het BSF op zich zou
dan kunnen worden beperkt tot zeldzame aandoeningen waarvoor geen
referentiecentrum bij het RIZIV bestaat.