Bizitzan bi goiasmo.pdf - Euskerazaintza

armindu nintzan eta eiarako leio xirritutik kuzkuzkatu nituan. Leenasarrail atetxora urrandu zanean begira-begira iarri zan eta kezkatixamarbesteari galdera au egin zion: «^Qué será esto?». Besteakarreta aundirik ez zian eman eta «será algún desagúe que viene delmolino» esan-da aurrera iarraitu zuan; lagunak ere iarraitu zioneta ibai gora astiro-astiro an izkutatu ziran biek. Aurtzaroan aitarentxapelak lagundu zidan bezala, oraingoan atetxoak bere sarraillakinalabearrez! lagundu zidan aien eskuetan ez iausteko.Beste batean orratio estuago ibilli ninduten. Egun bero batezetxeko iru mutillak, errotako seme zaarrena eta besteren bat, amorraietaraerrekara ioan giñan. Txinga bat nik eman nien eta zubiburukoputzuetan iarrita makillakin ura arretuaziz, latsertzak ongizirikatu zitzatela esan nien, agian sarean amorrai aundiren bat arrapatukozutelata eta ni, aiek arretutako uretara iatera ateratzen ziranak,zubitik beerantza amuaz atzitzen saiatuko nintzala.Urak zerbait arretzen asi ziranean, nere xexka-amuaz zubi gaiñetikarrantzuan asi nintzan eta bapatean Elosu'ko bidetik sartuta,zubiko estarta beera, nun ikusten ditudan bata besteren ondotik bitxapeloker, ixiltxo, urrats astiro eta kuxkurka-kuzkurka ni atxilotzerazetozkidala. Amar urratsetara neuzkan, maldatxo bat ietxi etabizkartxo bat igota, zubian riituan. Unetxo uraxe arrapatu nuan,amuaga aidean nuala, eun bat urratsetara neukan errotara, anka--ioku izugarriaz, aiek zubira orduko izkutatzeko eta bidenabar txistuio eta esku-kiñuz iges egiteko adierazi nien lagunei eta aiek erebasoan gora ziztu guztian itsabasi ziran ni ala ariñeketan ikusita.Iradu bizian sartu nintzan errotara eta etxekoandreak izututa, «,;zeragitzen da?» itandu zidan. «Bereala ekatzu aurrena arrapatzen dituzunsenarraren galtzerdiek». Zerbait esan nai zidan, baiñan nikzorrotz moztu nion «azkar,azkar» niola. Eskuratu ala, amen bateansartu nituan oiñetan galtzerdi-espartziñak, orain baiño gerruntzebiguiñagoakin; errekarakoan, an erantzitako apaiz soin-gaiñekoatxukun iantzi nuan eta otoitz-gutuna eskuetan nuela eta arrenkaketa otoiak eraspen eta ardura aundienaz negizkiala alegia, aiekinbidalkartzera urten nintzan. Orduan baiño biotz-gar aundiagorikotoitzetan iñoiz azaldu ote dut, done baten antzera, ingurukoaz iabetugabe, erabat otoitzean murgildurik agertzen bai nintzan, ala ereter-ter niganuntz zetozen bikote aiengan neukan arretarik aundiena,aldikoz zear begiz so eginda gero eta urrerago ikusten bai nituan.— 112 —