Bizitzan bi goiasmo.pdf - Euskerazaintza

«jAra! oartarazi nien lagunai, txakurrak aateak usnatu ditu zingiran;egazti oien suma artzean, egatuko zaizkigula iakinki, gora begiraadierazten dit aateak uretan daudela». «Txakur oni, guk bezalaizketan astea beste gauzik ez zaio peit, demontretan», esan zuannausiak. «Trakurrak mintzatzen ongitxo daki, ulertzen guk ikasibear diogu», nik iardetsi nion. «Zuek irurok zaudete emen ixiltxo etani ie artetik terteka, saiatuko naiz aatengana alboratzen». «I, eskuaieruz larderia egin nion orari, nire gibeletik txintik egin gabe narrazetorriko aiz».Sabela lurrari lotuta, ni aurretik eta ora ostetik, ie eta lezka arteantatarrazka abia giñan aata-putzu ertzera. Era neketsu eta zurmingarriartan aurreratzea gatxa egiten zitzaidan arren, ez nai ordukobaiña, noizpait orratik, iritxi nintzan urertzera.Ez zan aatarik agiri, ezpata tartetan ostendurik zebiltzan nunbait.Eiza izkillua eskuetan, itsumustuan zutitu nintzan eta jura egalzalaparta! euntalako baxalandra altxa zitzaidan iñadi artetik etaurrueneko taldekoenai, terrailkarako begia ipiñita, bi danbada eginnizkien. Zerraldo antzarrak aiñako iru aate, margo pikartatuak,berton iausi ziran eta taldetik bat berexi zanean, zauriturik zegoanez,laxter erori bear zuala igarri nion eta aalegin guztiak egin nintuanikuspegitik txakurrak galdu ez zezan. Aintzira erdian oso urrutiiausi zanean, txakurra ere oartu zan eta besoa luzatuta, «an an»,oiukatu nionean, eizaki zaurtuaren atzetik ioateko sena esnatu zitzaioneta zalantza guztiak botata uretara pulunp eginda, iausitakoaatearen billa irari abiatu zan. Danbadak entzunik, bereala urranduzitzaizkidan iru lagunak eta txakurra ugerka urruntzen ikusirik, norantzakoasmoa zeraman itandu zidaten. Aata bat zaurturik aldentzensumatu zuala eta zaurituari iarraitzeko zima itsua zuanez, arenatzean igeri ekin ziola azaldu nien.«Lintzura zabal artan aate zauritua aurki ba'leza, mirari batizango litzake orratik», aitortu zuan abel-nausiak.Zalantza artan alditxo bat egin genduan eta itzetik ortzera.;Ona!, esan zuan morroiak, itzulian dala dirudi eta ortzetan zerbaitdakarkiala usteko nuke».Alaxen zan; aatatzarra ezin iasoz leer eginda, legorra io zuanean,eiza lurrean utzita, arnas berritzen luzaro egon zan etzunik.— 332 —