Bizitzan bi goiasmo.pdf - Euskerazaintza

Erriaren usobillo eta esamesaok geienetan egiaren erdia izatenbai dute, Santiago'rako bide luze guzti barna gaizkitzen ziran erromesakzaintzeko, Gaxozain Lekaidetxeak bide inguruko mendi-elizatxoakerabiltzen zituztenez, erriaren zurrumurruko Santsastin'go«praile» ori, Santiagora'ko napar bidean gaizkitutako erromesenbatzuk, bi Erkien muga arteko elizatxo artan zaintzeko, napar Lekaidetxezenbaitek bidalia ere izan ziteken eta ortik erriaren usteko«praile pekataria». Inguruetako langilleek arrastirian baserrilanetaraaldenduxe ziranean, xixalekuetara urbiltzen giñan. Margoillunxegoko belar xerrendan nabari ziteken zizatokia. Atzaparka belarraberexiaz ziza txuri, usain gozoko ain polita kausitzen nuanean,ura nere poza! arro abiatuko nintzan aitari erakustera, aren irakaskintzatanzenbat aurreratu nintzan iakiñarazteko. Amak aparitakoarraultzopil goxo bat egiteko besteko xixa moltxoakin etxeratzen giñanean,leiaketan irabazitako bi garaille bezala agertutzen giñan.Amorraiak arrapatzen zerbait ikasi nuanean, Leizaran'go urgeixegoko eta amorrai ugarigoko errekadar batzuetara ioango giñanasmoa egun batez azaldu zidan aitak.Egun ori etorri zanean, garitako txolarrea baiño pozago aurkitunintzan. Arratsalde ederra zan eta oso beroa eta Estoane'ko txabolakogurdibidea arturik, Pastantxo'ko araiztiko gibelurdiñak aztuta,Irintxiborda zear, Prazola aldeko errekazto batera iritxi giñan.Soingaiñekoak erantzi eta galtxa eta espartzin xar batzuk iantzita,sartu nintzan uretara, aitak nire iantziak gaztainzulo bateangordetzen zituan bitartean. Arrioro ia ikuitzen nuan amorraia etaua nere zoramena! Berealaxe sei bat atzita latsertzera bota nizkioneta arek gaztain zuloan bada ezpada ere izkutatzen zituan. Ni, errekazuloan, nire gogarako lanean niarduño, ark bide kaxkotik iñor bazetorrenezzaintzen ziardun. Amorrai aundigokoren bat arrapatzekoasmoz, putzu aundixegoko batera sartu nintzan eta arkaizpeko zuloluze batean bai noski bat ederra biotz pilpilka aurkitu ere, iziputikbakarra oratu aal nezaioken arren, nere esku txiki betekoa ba zualaigarritzen bai nion eta bikaiña izan zitekeala. Belarrietatik oratzekoatzerago atera naiez isatsetik sagaika eta teinkaka lekorera zerbaitekartzera lortzen nuan, baiña iarroskada baten ondoren labainduta,barrurago sartzen zitzaidan. Amorraiakiko burrukan, ain lei biziaznunbait niardun, aita oska neukala ez ni oartzen. Ez ark nai orduko,— 14 —