Bizitzan bi goiasmo.pdf - Euskerazaintza

Idiazabal baserritik sortze zuten eta leenago aipatu nituan lau anaiiauntxo aietako bat zan, erkiko goilegegizona eta erri-alderdiketanburu-belarri sartua. Bestea berriz, dakigun erriko emazteki beltxexkakinzuten azokako bazkide eta erri-alderdiketan ere lagunkidea.Aruntzakoan, nigandik beti igesi zebiltzanez, eleketa atsegingarrienakineta ipui barregarrienakin, aien ederra eta adizkidetasunairabazi naiez, bidaldia, alik eta alaigarriena egin zezaten saiatu nintzan.Itzulian orratik, neure apaiz-lana aiekin egiteko, alako aukerarikberriz ez nuala izango gogoan izanik, aurpegiz-aurpegi, onu on batzukeman bear nizkiela artu nuan erabakia eta onela ekin nien:«Zuek biok, gizartean eman duzuten bizi lizuna, erriaren begiaurrean eta aren mingaiñetan dabil; ioanak ioan, eta egiñak egin,erabaki gotor bat artuta, zergatik ez duzute bide zuzeneko beste bizizintzo bat artzen eta zuen iokabide ona, semeen pozerako izatez gaiñera,erri guztiaren ikasbide ez ezik, guztiek txalotua izango litzake.Bide oker orrek, beiñere zorionik ez dakarrela ikasteko ba duzutebada garaia. Zatozte biok datorren igandean biozdamuturik eta obenguztien barkamena arturik, zuen biotzetara eta zuen etxeetara, gentzagozo bat ekarriko duzute».Bideko atxoin-toki batean, nire erritarra eta endorea bakarrikaurkitu ziranean, orla esaten omen zion endoreari: «Burdiñarotza,burniari mailluka bezala, tai gabe maillukalduka ari zaigu apaiz barrabanau».Errira iritxi giñanean eta belbillatik ietxi, bazkideak nire erritarrarionela esan zion: «Ea bada lagun, apaizari agindu diogu etadatorren igandean, biok ioan bearko dugu mezatara».—«Nik ez diot ezer agindu», erantzun zion ark kopetillun etabakoitza geure etxera ioan giñan.Urrengo igandean, ez bat eta ez bestea, ez zitzaizkidan azaldu etaMeza Nagusia bukatu nuanekoxe, ene erritarraren seme gaztena,malkoaz begiak uieldurik eta erabat erasana, aita ordu artantxe ilzala esatera etorri zitzaidan. Albiste ikaragarri arekin, arri ta luriota, mintzulik utzi ninduan. Burutik ezin kendu nuan aurreraxegokoegunetan arekin izandako bidaldi ura.Ituneresietan irakurtzen ditugun itz gogoangarri aiek zetozkidanburura: «Gaur aren mintzoa ba'dantzuzute, ez dezazutela zuenbiotza tenkortu».— 351 —