Bizitzan bi goiasmo.pdf - Euskerazaintza

Urte sail aietan ukuzi nituan ume multzo aien oroimenez, aienizenakin eta guraso eta aita-amabitxienakin iru idaztitzar bete bainintuan, beste iru bataio meza artean egindakoakin itxiko nuan ukuzienzerrenda luzeko irugarren idaztitzarra.Ezkontzako beste irugarrena ere, meza artean egingo nuan ezkontzabatekin amaituko nuan. Urteoro, Ama Guztiz Garbiaren iai-eguneania eundakak leen Iaunartze egin zutenen gomutarako, kristauikasbidea berexiki irakatsita, lenengoko Iaunartzea egingo zutensei neskato eta sei mutiko gertuturik, aaztuko ez zuten egun zoragarriura noiz iritxiko luzetetsirik zebiltzan.Sendotzikurteuna artutako neska, mutil eta nagusien zerrendaguztiz luze arren gogoangarrirako, bi mutiko eta bi neskato nerabizkianikurteun ori artzeko ikaste-lanak egiten.Erriko mutikoen erdiak beintzat meza laguntzaille izan bai nintuan,guzti aien omenerako, lau mutiko laguntzaille labetik ateraberri-berriaklagunduko zidaten aantziko ez zuten azken meza unkigarriartan eta elizkizunik ederrena iazo zedin alegin guztiak egiñaz,gure eleiz abesbatzak ere, aurretitxo artan eraberritutako armonoskiñalagun zutela, abestirik ederrenakin saioak egiten, asteak zeramazkian.Eguna iritxi zanean, eleizak ez zuan artzen ostetza ura guztiaeta eleiz-ataritik karrikaraiño zabaldu bear izan zuan.Meza luze artako elizkizun pilpiragarri guztiak, oztetzak, begietanmalkoak ñir-ñir egiten zietela entzun zituan eta nik berriz,eztarrian neukan korapilloa, legor-eztulka ere, ezin askatu izan nuan.Meza bukatzear, azken bedeinkapena eman aurretxoan, Kristo'ribezela, eni ere azken Meza artan, nekaldiko oparitxo bat eskatu zidanGoiko Aita Onak eta erabat kordea galduta, opamai atzean, zerraldoerori nintzan. Gizon batzuk oera eraman ninduten eta berriroere bizira an esnatu nintzan. Nere kardaba guztien ondorenaz,odol-eraia beera etorri zitzaidala esan zidan sendagin lagun atxikiaketa leen bezala neure onetara bereala iarriko nintzala.Alaxe agi izan zan, andik egun gutxitara, neure erreustasun larriguztiak iraganik, atseden pixka bat ar nuanerako, leen bezain osasuntsuieiki nintzan, baiña gure etxerako egazkiña galdurik, urrengokorakoostera ere an gelditu bear izan genduan, gu aberriratzeraIainkoa'k ez ote zuan nai, kezkarik aundienakin.— 432 —