Bizitzan bi goiasmo.pdf - Euskerazaintza

nion, begietatik txinpartak zerizkiola iartzen zan asarrearen asarrezeta eleiz atera irixtean, ezkutuko abespelura, aur abeslariok gorrotozkoizengoiti orrekin egiten genion ongietorria ganbarako leio barrendik.Igande batez niri, aur abeslari danak inguruan algaraka nintuala,Atala'ri ongi-etorri ori neurtuko itzok abestuaz egitea otu zitzaidan:Igandero bezelaba dator Atala,auspoa ibiltzeratringili trangala.Alperkeriak utzizlan egin dezalaostantzean kendukobai zaio iornala.Ura agertzerako, tximixtak eginda, gotzon errugabe batzuk bezela,abestokiko besaulkietan txintxo-txintxo geunden exerita. Danoibegiratu beltz bat egin zigun eta an ioan zan bere lan txokora.Iazokunea ortan urendu zitekela uste izan ba'nuan ere, besteondore erregarri bat izan zuan.Urrengo igandean, iazoera aazturik, eleizaperiko ate barruan,kezkaren arraztorik gabe, oiñak iarri nintuanean, zai neukan Atalaet neri «Tartalo» zala iruditu zitzaidan basa-iaun bildurgarri ark,besondotik oratuta, ipur-mokorra bero-bero egiten asi zitzaidan,«Igandeko bertso ura abestu zak orain berriro», ziotsan bitartean.Intzirika «nik ez nuan, abestu, nik ez nuan esan» nesaion arren,auspo-agari baiño eragin biziagoak zemaizkien ene ipur-masaillariaren eskutzarrak.Nolaizbait azkenean itzuri nintzaion eta arengandikoak usu eginnintuan beste bertsorik abesteko gogo guztiak aaztuta.Abestokira igota dana astiro arakatzen alditxo luze bat emannuan, aurtzaroko oroitzapen aztueziñak biotza xamurtzen zidatela.Auspoarí eragiteko Atala'ren bearrik ez zan, aren lana argindarrakegokiago egiten bai zuan. Besaulkiak ere, aurrekaldetik saietsetaraeraman zituzten eta beste guztia, nik txikitan utzita bezelaxe aurkitunuan.— 443 —