Bizitzan bi goiasmo.pdf - Euskerazaintza

ten. Zarpa zarrak ez ezik, sabelzorria ere maizegi ekartzen bai zuten,ura iltzeko bidea aurreneko egunetik ikasi zidaten, ter-ter-ternire ianguko arasara itxasogia artzera ioaten bai ziran. Euzkadi'tikMones Kazon'era etorri zitzaidanean, izebari ezenusterik bitxienaorixe izan zitzaion aurki, «Aizu! esan bai zidan, ume oiek etxeko arasarabezelaxe gurera ioaten dira». «Zartzaroan, aurtzaroko sortetxeaztueziñezko oroitzaz gaiñera, aitortu nion, ez al deritzaizu gomutarikgoxoena izango dutela bigarren etxea, gosea iltzen laguntzen zieneleizetxea?».Kristau-bidean ikasten asteko, orrela bildu aal izan nintuan errikoia aur geienak eta larunbat goiz eta arratsa ortan ematen genduaneta Ama Garbiaren egunean Gabonillaren zortzian, lenengoIaunartzeak ospakizunaz egiteko, bi illabetez aurretik kristau-bideanaurreratzeko, arratsero biltzen ziran ikaskizunak egitera.Iauna artu bear zuten umeen amak ere, oar batzuk egin bearnizkieten xedeaz, egun aundi orren aurreko igande arrats batzutanelizan bilduarazten nintuan eta aietako batzuk ere, aurrakin batera,Iauna ar zezaten orrela lortzen nuan eta geientxoenak erri-ezkontzazsoillik bai zeuden bordalduak, elizaz ezkontzea ere orla erdiestennuan.Iñoizka iazokizunik pozkarrienak izaten nintuan, aita, ama etamutikoak bataiatuta, gurasoak elizaz ezkondu ondoren, danak bateralenengoko Iaunartzea egiten zutenean. Ezkontzok, iñor oartzeke,gabez egiten nintuan, izoba lekuko.Luzaro gabe erriko aur geienak, bere garaian, atxezatzea lortuxenuan, iruzpalau iudutar sendiko aurrak ezik, baiña aiei ere gurasoak,beste umeekin batera kistar ikasketak egiten ez zieten erautzitzen.Iauna artu bear zuten egunak urbiltzen zitzaizkienean izatengenduan elkaitza, aiek ere Iesus Ona oteunan artu nai zutela,begietan malkoakin, eskatzen zidatenean. Aurrenik gurasoen baimenabear genduala, bearturik bai nengoan esatea, lesus Onari baimenorren eskabidea egin zezaiotela biotz xamurrez eta egunen bateanArk lorturen ziela ziur egoteko, aolkatzen nintuan, baiña negarrezitzukzen ikustean, nik ere ez nintuan izaten ain asago begietannegar-punpuillak.Azkenez, Ama Garbiaren egun bat urrantzean, danak pozez ikotikaiin zitzaizkidan, gurasoengandik atizatzeko baimena lortu zutdlata.— 293 —