Bizitzan bi goiasmo.pdf - Euskerazaintza

Onik onenean, neure abade atoslea, biziki gaixo erori ondoren,oatzetik ieiki eziñik gelditu zan. Lagundu bearrez eta bakarrik ezuzteko, idazti bat artu eta unatzeke einatzen orduak ematen nintuanoe alboan eta ark eskerrik xamurrenakin onartzen zuan eneardura eta eenaldia.Illuntze batez aren oe aldakan irakurtzen negoala, bat bateaneta oso kezkati, Iauna'ren aurrera azaldu baiño leen, barkamen batneri eskatu bearra zeukala adierazi zidan.Barkamena eskatzekotan, ark neri ez baifio, nik ari neukala eskatubearra esan nion, eman nizkion nekabide guztiekatik eta sortunizkion lankizun ez ain txikiek gatik.Urriki aundiz onela aitortu zidan eneganako ogena: Laguntarakoartu ninduan gauean, erriko auzapeza etorri omen zitzaion,nere berri sakonagorik iakin gabe, nola artu ninduan biziki kezkaturik,Pranko'ren igesi gorri aunitx sartu zirala Prantzia'n eta abadeorde, ia aietakoren bat artu ote zuan bere etxean susmorik txarrenakin.Biaramonez Meza nola ematen nuan ataizean egon omen zitzaidaneta ori aski izan omen zuan egiazko apaiza nintzala iakiteko etairizkeri makur arengatik askespena eskatzen omen zidan. Negarrarieman nion eta orlako gogapenak erabat astantzeko eskatu nion.Illurren zetzan abade done onen aotik entzundako apaiz gorespenabaiño goralgarriagorik, bizi guztian ez dut artu.Nork uste zezaken giza xume eta on aien biotz doatsuetara ere,Pranko'ren atzapar luzeak, itzal beltza zabaldu bear zutenik.Azken egunetan Donaisti'ko Ertorearekin, Arzubi'tar Arnald'kin,mintzatu naia azaldu zidan eta urrutizkiñaz deituta, berealaxe ekarriaal izan nion, elkarren lagun miñak bai giñan, leendabizikoz ezagutugiñanetik, bere apaiz-buruari egin zion ikustaldi batean. Biekbakarrik utzi nituan eta perpausa luzexko izana zuten, bi bat orduzelkarrekin egon bai ziran.Andik egun gutxitara agur egin zion ludi oni eta bere apaiz lagunsail batekin meza ematen geniola, Larzabal'go illerrian eortzigenduan.— 219 —