Bizitzan bi goiasmo.pdf - Euskerazaintza

ikusteko aioz, aundi ta txiki, tintinean bai zeudan. Kixote Iaunareneta aren zaldun mutil Santxo Panza'ren irudiakin eta euren zaldi,asto eta aize-eiara batzuen marrazkiak margoztuta, dotorexko apaindugenituan antzeztokiko ormaldeak. Kixote ere, apainki iantzi genduan,bere ezkatarmilla dizdizkariakin, kaskoskolakin, aztamakillakineta aztalorkatxakin eta mutil argal eta segailla zanez, Kixotebera zala uste ziteken. Santxo'ri berriz, gerri inguru, bururdi malputzbat lottt genion eta bere sabel zorro torroillakin barregarrikiagertzen zen.Oialak zabaltzeko une-unetxoan, bere ikusaulkitik ieiki eta zurubigora abelosagillea agertu zitzaigun, Gotzaiari eskeintz itz batzukzuzendu nai zizkiolata. Oiala zabaldtt genion eta ikusliarrak txalokaartu zuten. Ni ordurako oar-ziskuan sartua negoan eta andik entzunnion.,«Gorengo gure Gotzai Iauna! esanez asi zan, Aspaldidanik egiñagenizun apaiz baten eskabidea Mones Kazon'erako eta azkeneanbidali diguzu iatorrenetan iatorrena eta langilleetan langilleena.Erriak zure eskeintz orrengatik, eskerrik biozkorrenak ematen dizkitzu.Gaur goizean Mezatan Iaunartzen ikusi dituzun gizatalde, andrazkoeta aur saillak ongitxo adieraziko zizuten gure apaiz bearra.Neri dagokianez, neure bizitzako egunik zoriontsuena gaurkoa izanzaitela aitortu bearra daukat, aurtzaro errugabean lenengokoz eginnuan Iaunartze zoragarri ura, gaur, ordutik irurogei urtetara, obenguztiak barkatuta, bigarrenez egin bai dut eta orduan baiño ere zoriontsuagoneure burua ikusten dut, erri guztiaren aurrean baterelotsakizunik gabe aitortzen bai dut neure urte luze oietako kristauzabarkeria, gaur erabat atttsi dudala, Iainkoa'kin barrengo pakeederrean iartzeko.Orain, Gotzai Iauna, moneskazondarrak kristau on ez ezik, ertizaleiaioak dirala, antzeztalde asberri onek azaldu nai dizu eta oparitxoau esker onez eskeiñi».Txaloka bera etortzear zegoan antzokia eta Gotzaia txundioak artutanabari zan. Antzezlariak algara batean euki zituzten ikusliarraketa iaikizun gogoangarri orrekin bukatu genduan moneskazondarrakbeti gogoan euki zuten egun eder ura, baiña arrakastarik aundienaizan genduan arren, nik egari bear izan nituan estutasun eta larriikaragarriak aztu eziñik, beste antzerkirik egiteko adorerik ez nuanizan andik aurrera.— 315 —