Bizitzan bi goiasmo.pdf - Euskerazaintza

Orain ordea, eultzak egiteko asmoaz, aroztegi bat antolatzekoxedea nerabilkian buruan xirabiraka, baiña tresna berriak erostekoez bai neukan xoxik, tresna oiekin nola neure aroztegia antolatunuan buruaustea, ortarako arotz bat edo belbil-arotz bat bear bainuan.Ni txurien igesi bezela, gorrien igesi, Kroazia'tik atzerriratu zanapaiz-lagun iator eta kutun batek, auzo errian, Eleiz Zaindaria TeresatxoDeuna zuan eta egun ortan, urriko iruan, eleizkizunak etaeleizbira egiteko, urteoro ni bear izaten ninduan eta inguruko abadelagunak beti an biltzen gíñan aaztu eziñezko iaigiro eta adizkidetasunean.Orrelako eleiz-iai batez, bazkalorduan maiera bildu giñanean,gukin batera bazkaltzera, senarremazte bikotea maikide artu zituanapaizak.Senarra españatarra zan, abeletxe bateko otseinburua eta emaztea,aitama euskaldunen alaba.Senarrak, otseinburu arduraz gaiñera, abeletxeko arozlan guztiakegiten zituan eta indar tresna guztien arta, aren gain zegoan,arotz eta belbillarotz trebea bai zan. Kristau txit sutsua zan gizonori, apaizak eleizan bear zituan aroz-lan eta belbil-lan guztiak ere,ark utsean egiten zizkion eta orregatik egun ortan maikide gukinartu zuan.Ain kristau onak ziranez, lorraldi latzakin, Iaunak, Tobias bezelaaztertu nai izan zituan. Lau seme-alabakin aitama izanik, alabaoiñez ikas-berria, oilloen urontzitxo batera auspez erori eta ito eginzitzaien; zortzi urteko mutiko ezin politagoa, esteitxumiña zuanikatxeterrak ezagutzeke, estarteko miñak iota galdu zuten; beste neskatxa,ilda iaio zitzaien eta azkenik, ogeita bost urteko alaba, amarenaizpa batena oporretan bidalita, basia artzen ari zala, gasoriokinontziak su artuta eta gaztaro bete-betean Zeruko Aitari biziaeskeiñiz, ziperrak iasanda, aingeru bat bezela zerura igo zan.Guraso zintzo eta kristauok, alketetsi aundiaz eskeiñi zizkiotenIainkoa'ri zorigaitz ikaragarriok. Ori guztia aski ez zala, nagusiakabeletxea saldu zualata, nora ioanik gabe gelditu zirala azaldu zigutenotordukoan.Perpausa itun eta ertun oiek aztu-arazteko, erleekin nerabizkianburrukak eta asmoak aipatu nizkien nik.— 395 —