Bizitzan bi goiasmo.pdf - Euskerazaintza

ik, andik ononeo iareiten ba'ninduan, bidali-lana atzerriko erririklanderrenean egingo niola Iaunari zin egin eta Uririk aberatseneanerosotasun guztien erdian bizi nintzalako apaiz batek laun Onariitza bete gabe perdats egitea eta ark berak oben ori neri egiñaztekoalegiñetan iardutea, ez zitzaiola bada ongi irudituko esan nionean,bere onetara biurtzen asi zan. Andik egun batzuetara erabat etsizuan eta ni gabe gelditu bearrezko bere barrengo letaria ezin ostenduz,ioateko baimena eman zidan. Egin zizkidan on guztiak gaitikeskerrak eman nizkion eta beti oroituko nintzaiola aginduaz, besarkadaxamur bat emanda, begi-atetan malkoak nintuala, agur eginnion betirako uriko bizibide erosoari.Mones Kazon'en apaizAgintarigoan indarragintaria gero eta tenkortuagoa eta toilduagoazegoan ezkero, etxe aldera itzuli orde, Panpa barru alderuntzíoan bear izan nuan, Pehuajo erkiko Mones Kazon'era, ain xuxenere, nire aita Argentina'n egon zanean, arrilluak egiten bizia irabaztekoari bear izan zuan baztar inguruetara. ^Nork esan bear zidanneri aitak aurtzaroan aipatzen zizkidan ipui izugarri aien gerta-tokiak,nire irudimenean ain bizirik irarrita iraun diratenak, orainbegien aurrean neuzkala, nire apaiz lanean ere, bizileku izan bearzitzaizkidanik, ango biztanleai aitak etxeak iasotzen arrilluk egiñazlagundu zien bezala, nik euren biotzetan lainkoarentzat etxea iasotzenlagundu bearko nienik? jEzarian-baiarian, bai esku izkutuazotsematen gaituala, askatasunean batere beartzeke ardura digunGoiko Aita Onak! jGuda bukatuta urrengo egunean etxeratuko nintzanitxaropen eta ametsak, tokitan geldituko ziran an egingo nintuanberrogeita sei urte luzeen ondoren!Ezker oiñakin egin nuan sarrera Gotzaiak emandako erri beartsuartan orratik. Pehuajo'ra iritxirik, andik aurrera nire apaiz lagunikmiñena izango zan ertorea agurtzera ioan nintzan eta izugarrizkoegun beroa zanez, bion arteko betiko biotz adiskidetasuna,pitxar bete garagardo ozkirriakin ospatu genduan. Apaiz lagun berriairlandar odolekoa zan eta beti gure abendakide bezala agertu naiizaten zuan, baiñan nik, zirtoka, zeltar endakin guk zerikusirik ezgenduala argudiatzen nion.— 289 —