Bizitzan bi goiasmo.pdf - Euskerazaintza

zuala semea betiraundean ikusiko zuan tokira eta aita ere aspaldixamarioan zala, esan zidan.—«^Eta arreba?», itandu nion.—«A, ludi gaiztoaz erreta, anaiakin eta gurasoakin zeruan ziurragoaurkitzeko, bidal-lurreetara ioaten diran lekaimeetara ioan zalaazaldu zidan eta elkar esku estutu bat emanda, aldendu zan malkoazeriola.Bat-batean, oste artean zegoan batek, oiuka orrela ekin zion:«Ez dakizute abade au zuen artean izateaz zenbateko zoriona duzuten,Amurrio'ko zauritetxean arrigarriak egiten neure begiak ikusibai zuten.Mota guztietako abertzale eta gorriak geunden an zaurituriketa txit erresumindurik, egun guztian Iaungoikoa'ren, Elizako Aitaren,abadeen, sendagilleen eta erizain danen aurka ixildu gabe ikaragarrizkobirauak iaurtika, areto ura, txerren guztien suleze biurturikeukitzen genduan. Abade au zauriturik azaldu zitzaigunean,berealaxe guztion begirapen ona irabazi zuan eta andik ara, aretoartan birau bat ez zan entzun, danok atsegin eta alaitasun aundianabesten ematen genduan eguna, edota gairik iakingarrienak, baitaiñoiz entzun ez genituan kristau gaiak eztabaidatzen ere.Erizain bat zearo maitemindu zitzaion eta bere oe ertzean betian zuan barren iantzi politakin lilluratu naiez eta trikimaillu guztiakinziltzatu bearrez.Danok uste genduan abade iantziak eskegita, neskakin ioangozala, baiña egun aietako batez, guztiok entzuten geniola, itz oekinetsi-arazi zion: «Ez al dakizu Marilin, (guztiz ederra zalako goitizenori iarri bai genion) nire maitasuna betirako Kristo'ri bakarrik eskeiñidiotela?