Bizitzan bi goiasmo.pdf - Euskerazaintza

asiaraztekoa zuan, asteko giderrari eragiñarazten iru gizonen indarrakakitzen bai zituan, baiñan bein asi ezkero ez zegoan ura gelditzerik,ormaren bat iota edo Deun Anton aldapa gora artuta, ezinigoaz, meko egiñazi ezik. Erriko enparantzara sartzeko aldapa berakobidea gaur ere aski estua da eta orduan are eta estuagoa, gureetxearen eta albokoaren artean, gurdi batentzat besteko bitarteabai zuan eta indiano orren atsegiñik aundiena enparantza ostez beteazegoanean, arrabotsa zeriola, bere tarrantakin an agertzea izatenzan, gizatalde guztiaren oiu, zalaparta, txalo eta txixtu artean,pillotatokiko orma io eta belbilla gelditurik, beste izartegiko gizurenbat bai litzan, baserritarrak zioten bezala, muturzikiñatikedo tarrantatik ietxi eta danen aurrera, arto bero usaia zeriolaagertzeko.Orlako iaigiro bat iarri nai izan zuan egun batez, goiko bidebiurgunea artuta, malda beera enparantzara abiatu zanean, nun ikustendu uztarri-beiakin gurdi bat gorantza zetorkiola. Indianoa oiukaasi zitzaion itzaiari, esti-eragiteko beiai, baita itzaia ere, akuilloagora gora iasota, geldi-arazteko ketan zetorren tarranta madarikatua,baiña malda-bera abia ezkero ark ez zeukan gelditzerik, ez itzaiakere osteraka eurt egiteko astirik, triskantza izugarriakin, gaiñerabearrak ziran bien ala biek. Eskuak burura iasota, larrieneko ixiltasunean,arnasik gabe zegoan enparantzako oztetza, eriogarrizkoelkar-iotze bat ikusi bearko zutela etsi-etsita. Ia ia gaiñean ziranean,nun oartzen da indianoa alboko etxearen ikuilluko ateak zabalikzeudela eta burtailluaren eskuteiñari bira bizi bat eragiñik, andoa ziztu bizian ikuillu barrura, izugarrizko ixkanbilla barruan sortzenzuala, izuJaborritan kateak eten bearrez marruka ekin bai ziotenganbelatan beiak eta ikazketako mandoak ere arrantzaka etaostikoka baztar guztiak autsi bear zituztela, igesi bearrez, iauzikaasi bai ziran. Zuzen-zuzenean io zuan kortako gorozpillora eta tanpetakoazzulo bat eginda, ongarripean murgildu ziran gidaria etabere «muturzikiña» erabat indarrak akituta. Ez zan noski gure gizonaain txukun eta usai gozo-gozoz azaldu erritarren aurrera, baiñandanak algara batean txaloka eta oiuka sumatu zituanean, iaibikaiña iarri zuan pozez, aixtiko larrialdiak oro aaztu bide zitzaizkion.Andik urte batzuetara, ostera ere txangotxo bat egiteko erritarartera etorri zanean, «BUIK» belbil berri bategaz eta bere belbil-— 54 —