Bizitzan bi goiasmo.pdf - Euskerazaintza

Ba nindoan egun batez ertotxe aldera eta etxearen saetsormakoarraska-zulo arlaxean ondarrak biltzen nun ikusten dut uso txuribat. Geldi-geldi begira iarri nintzaion eta iruzpalau mokokada emanondoren, lepoa okertu eta begirakada bat neri ematen zidan. Zirikagarrizkoiokabide orrekin nire eiztari sena ipiztatu zuan eta arriiaurtibidekotaxuketa zeatzak bertan egin nituan. Neri begiratu ondorengotxolartetxo ura artu nuan ondoko arri bat usu eskuratzekoeta urrengo begirakadaren zai iarri nintzaion ergal-ergal.Ostera ere burua iaso eta lepoa nire aldera biurtuta une batezbegira egonik, zuzmo txarrik gabe, xaloki ondarkiñak iaten asi zan.Uraxe zan nire egiera eta aukera eta berriz ere burua iasoko zuantxolartea alde-aldera neurtuta, ain xuxen iaurti nion arria, buruagoratu zuanean gain-gaiñean bai zuan eta ezertarako astirik emangabe muiñetan io eta egal-zalaparta batean xira-biraka lurrera amilduzan. Laxterka ioanik iaso nuan azkenak emanda. Nere arrekin zeregin naiko buruauste gerta zitzaidan. Etxera eramatera aski nuan,baiño nunbait kristau-ikasbidera ertotxera nindoanez, etxera itzultzerikez nuan eta nere arekin ertotxean agerturik, ertoren usoaba'zan, zer agi zitzaidaken? Zalantza artan, ertotxeko atean deitzeaeta aurpegia ematea zala onena erabaki nuan. Atera zitzaidan ertorezaar ori eta oitura zuan bezala, azkazal luzeak ia aragian sartuaz,belarritik artu ninduan «motel, motel zer dakarkidak?» esanka.Nunbait nire eskuetan uso txuri ori ikustearekin txopeta goxo batenlurriñak eman zion sudurrera. «Uso au ertotxeko orman ikusirikarri bat iaurti diot eta ustekabean buruan iota, il egin da». «Motel,motel, atxok-atxok»! ziola nire eskuetatik usoa artuta barrura ioanzan. Ni zigorkatzeko makil eske ioan ote zan aieru egin nuan etaanka egiteko egon nintzan. Makillik gabe zetorrela ikusirik zerbaitlasatu nintzan eta eskutxoko bete ur emanda kitatu zidan nire aurrenengoeiza-usoa. Ez nintzan oso alki, trukaketa kaxkar arrekin,ainbeste arteziz arrapatutako nire leen usoa ale aiekin, urrezkoakizan ba'lira ere, ez bai neukan trukatzeko eta azkenez «bedorrenaal zan»? ausartu nintzan itantzera. «Bai noski eta beste bein nireusoai arriren bat iaurtitzen ba diek, urreek artu ordez, bi belarriakutzi bearko dituk nire atzaparretan». Bi belarriak uztea baiño,urreak artzea obe izango nuala etsirik, aldendu bear izan nuan nireuso txuria aren eskuetan utzita._ 44 —