Untitled - Stichting Papua Erfgoed
Untitled - Stichting Papua Erfgoed
Untitled - Stichting Papua Erfgoed
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
te zwijgen, maar hij wist, dat het een vergeefse poging was het losgebrande<br />
vuur tegen te houden.<br />
„Oe wa loe wellü"<br />
De oetan ten zuiden van Waris was in opstand.<br />
Evert Caldenhove erkende zijn nederlaag.<br />
Hij liep langzaam en alleen de berg op naar het posthuis ...<br />
V<br />
Jbvert liet de duisternis het posthuis binnensluipen en hij deed<br />
geen moeite met wat schamel licht de nacht terug te dringen. Hij<br />
zat op een tournee-blik, zijn hoofd tussen zijn handen. Voor het<br />
posthuis liep een Papoea-polisie heen en weer. Hij telde de stappen.<br />
Tien passen heen... Tien passen terug... Toen hij opkeek, zag<br />
hij het vurige puntje van het strootje, dat de man rookte. Een<br />
rossige streep door het duister.<br />
Hij keerde de gebeurtenissen van de afgelopen dagen om en om in<br />
zijn gedachten, tevergeefs zoekend naar een oplossing. Aan rechtvaardiging<br />
durfde hij helemaal niet denken. Zuiver zakelijk geredeneerd<br />
kon hij zeggen: het conflict in Waine kan uitgroeien tot een<br />
volledige opstand, waarbij alle kampongs in het Waine- en Warisgebied<br />
betrokken zijn. Er volgt een eindeloze moord- en roofpartij.<br />
Het zal het leven van duizenden kosten. Ik moet daartegen optreden,<br />
ook al kost het een paar doden.<br />
Hij was opgetreden en het had twaalf doden gekost. Nu martelde<br />
hij zijn geest met de vraag: had dit voorkomen kunnen worden?<br />
Waren er nog andere mogelijkheden geweest? Heb ik werkelijk<br />
het uiterste beproefd?<br />
Hij voelde zich niet langer de zelfbewuste Evert Caldenhove, de<br />
man, die maandenlang strijd had geleverd met de oetan en haar de<br />
baas was gebleven. Hij was weer de baroe, de nieuweling...<br />
159