Untitled - Stichting Papua Erfgoed
Untitled - Stichting Papua Erfgoed
Untitled - Stichting Papua Erfgoed
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
uit Waine moesten zijn teruggekomen. De verwachting laaide als<br />
een felle vlam door zijn lichaam. Hij greep Van Weghen bij de<br />
arm. „Daar zijn ze al!" siste hij. „Dat is verduveld vlug. Zou dat<br />
betekenen, dat het gelukt is?"<br />
Van Weghen stond groot en breed naast hem. Op zijn strakke gezicht<br />
was niets te lezen. „Afwachten tot ze hier zijn," zei hij.<br />
Evert ergerde zich aan zijn ijzige kalmte. Het was een domper op<br />
zijn blije geestdrift. Hij had de afgelopen dagen nergens anders<br />
aan kunnen denken dan aan een succesvol bemiddelen van de<br />
Punda-Papoea's met die van Waine en ongemerkt had zijn verlangen<br />
zich reeds tot werkelijkheid gevormd.<br />
Er ging nog zeker een half uur van martelende spanning voorbij<br />
voor, onder aan de berg, op het smalle Papoea-pad, dat tegen de<br />
helling opslingerde, enkele mannen zichtbaar werden.<br />
Evert telde hardop: „Een ... twee ... drie ... Vier!! Jaap!! Vier!!<br />
Vijf! Zes! Zeven!! Jaap! Zeven kerels! Die lui van Waine zijn zelf<br />
meegekomen!!"<br />
Toen lachte Van Weghen en zijn gezicht verloor het genadeloos<br />
strakke. Hij gaf Evert een vriendschappelijke peut in zijn rug. „Het<br />
is voor mekaar, peer! Heb ik je niet gezegd, dat het lukken zou?<br />
Als je de hutjes kent, kun je alles met ze doen. Ze zijn als kinderen<br />
of als jonge honden..."<br />
De zeven Papoea's klommen langzaam de helling op. Zeven donkere<br />
gestalten. Boven hun hoofd staken hun pijlen in dunne streepjes<br />
omhoog.<br />
Evert stond iets achter Van Weghen. Hij zag met gretige ogen de<br />
groep mannen naar boven komen. Aan de rand van de open plek<br />
bleven de vier van Waine staan. Zij hadden hun gezichten met<br />
rode strepen beschilderd, maar het dreigende van hun oorlogskleuren<br />
werd getemperd door de gedachte, dat deze vier mannen<br />
zeker niet alleen buiten hun gebied waren gekomen om een oorlog<br />
uit te vechten.<br />
191