SLUIS IN VLAANDEREN VERLOREN EN HERWONNEN Studies ...

Op 9 juli schreef kapitein Roger Williams aan Lord Walsingham:
Gisteren hebben we voor de vijfde keer een uitval ondernomen. Om elf uur drong de
vijand tot binnen de bewalling van ons fort met mobiele verschansingen, geflankeerd
door artillerievuur. Wij slaagden erin de schansen op hen te heroveren, doodden de
gouverneur van Damme, twee Spaanse kapiteins en nog enkele anderen. De rest
dreven we terug tot achter hun eigen geschut. We konden de schans tot gisterenavond
bezet houden en willen ze met Gods hulp deze nacht heroveren, of er anders duur voor
betalen ….
Maar vooral P.C. Bor relateert in geuren en kleuren hoe op 25 juni en op 3 en 11 juli
min of meer succesrijke acties op de troepen van De la Motte ondernomen werden.
Deze laatste werd zelfs tijdens een nachtelijke uitval door een bende in witte hemden
geklede Staatse soldaten, geschoten in sijn hiele dattet tot syn teenen uytquam.
Ondanks de eerste zorgen "on the field" en de stelten waarover hij kon beschikken,
diende De la Motte zich voor herstel binnen Brugge terug te trekken. Naar deze stad
waren reeds veel gekwetsten (en doden) uit het Spaanse kamp afgevoerd, waar syn
gereedt gemaeckt dor orden vonden prijnse 1.500 bedden om dije gequesten te
genesen. Ook in het Sluise kamp vielen er gekwetsten en doden. Zonder vermelding
van het gewoon soldatenvolk - zoals steeds overigens! - werd uit het vendel van
kapitein Mansart de adelborst Anthonis van Driesche gekwetst en gevangengenomen.
Op 11 en 13 juli sneuvelden respectievelijk Pieter Damart en Hans de Walsche, beiden
luitenant von De Broucqsaulx, op de Kleine Schans.
Ondertussen werd tegen de Vrouwenberg nog een bolwerk opgeworpen om de vest
van het Nieuwe Bekaf te flankeren. Deze supplementaire versterkingen waren immers
geen overbodige luxe. Want den 4 desen mondt Julijo hebben sij (de Spanjaarden)
geschudt begynnen te stellen om dije stadt te beschijetten unde een schantse gemaeckt
om 9 offte 10 stukken te stellen. De twee daaropvolgende nachten werden nog eens
vijf stukken geschut in het "kamp van de Middeldijk" geïnstalleerd. De kanonnen
schoten aanvankelijk te kort, doch vanaf 9 juli was de batterij seer naer bij gestelt en
werden zowel de stad als het fort in alle hevigheid bestookt. Met hele en halve
kartouwen werden de Blauwe Toren, de Venusberg en -kind voortdurend onder vuur
genomen, zodat de belegerden hun kanon van de Venusberg moesten verwijderen.
Maar de beschietingen waren wederzijds! Door het nieuwe geschutemplacement aan
de Westpoort - tussen de poort en de molen - konden ze op 14 juli hun belagers grote
schade toebrengen.
Ondanks de dagelijkse bombardementen waren gezanten van de Engelse koningin en
van Leicester er toch in geslaagd om over Oostende binnen Sluis te geraken. De
inhoud van hun brieven deed voor een tijd de hoop weer herleven! Van de koningin
vernamen de gouverneur en zijn kapiteins dat ze in allerijl Leicester met een deel
oorlogsvolk om henlieden te ontsetten gestuurd had; en datter noch meer volgen
soude. En Leicester kon er enkel nog aan toevoegen dat hij de stad Sluis in persoon
sekerlijk soude komen ontsetten waarvoor hij al het krijgsvolk van de Verenigde
Provincies ontboden had. Met vuurpijlen afgeschoten van op de Platte forme liet
garnizoenscommandant Groenevelt de kapitein van het Oostendse schip voor het
Sluyse Gat wetendat die boden wel gearriveert waren. Meer dan eens - eigenlijk
gedurende het ganse beleg - werd er tussen de vloot en de stad met berichten over en
weer gezwommen; van de ene met beloften van hulp en ontzet, van de andere to
shewe our Generall (Leicester) and States (Staten-Generaal) our wants and daungers.
38