Conceptrichtlijn Ernstige gedragsproblemen - NIP

4320
4321
4322
4323
4324
4325
4326
4327
4328
4329
4330
4331
4332
4333
4334
4335
4336
4337
4338
In de geraadpleegde literatuur is een aantal consequenties op de korte termijn beschreven. De thuiszitters die
geïnterviewd zijn in het kader van het onderzoek in de GGZ noemen zelf de volgende consequenties:
verveling, achterstand in opleiding en beperkte contacten met leeftijdgenoten. De meeste thuiszitters hebben
geen alternatieve dagbesteding. De voornaamste bezigheden zijn blowen, achter de computer zitten en in bed
liggen (Sleeboom et al., 2009).
Ook blijkt uit het onderzoek naar thuiszitters in de GGZ dat van de respondenten die geheel of gedeeltelijk
thuiszitten respectievelijk 47 procent en 39 procent in schoolniveau is afgedaald, tegenover 15 procent van de
niet-thuiszitters. Het langdurig niet of gedeeltelijk naar school gaan betekent niet alleen een periode geen
onderwijs kunnen volgen en daarmee een bepaalde periode geen leerstof op kunnen nemen van het
schoolcurriculum. Het betekent een breuk in het meedoen aan de samenleving die niet altijd meer hersteld
kan worden en zelfs kan leiden tot marginalisering (Sleeboom et al., 2009).
Daarnaast blijkt uit de literatuur dat er sprake is van samenhang tussen schoolverzuim en uitval en
criminaliteit. Criminaliteit bij voortijdig schoolverlaters komt vaker voor: uiteenlopend van vechtpartijen en
wapenbezit tot winkeldiefstal, zakkenrollerij en straatroof (geregistreerd voorafgaand aan schooluitval).
De causaliteit is niet duidelijk (Is schoolverzuim en -uitval de oorzaak van criminaliteit of andersom, of is er
een derde variabele?). Wel kan binding met school en het behalen van een diploma tegengaan dat jongeren
vervallen tot delinquent gedrag. Het is een beschermende factor voor delinquentie: het betekent status,
zelfvertrouwen en toekomstperspectief (WRR, 2009).
CONCEPT Richtlijn Ernstige gedragsproblemen_versie 11052012
117