Bijenplanten_web

kaasjeskruidfamilie 259
Hollandse linde (Tilia x vulgaris)
Het geslacht Linde (Tilia) behoort tot de Kaasjeskruidfamilie
(Malvaceae) en omvat ongeveer 25 soorten. Deze komen
voor in de gematigde en subtropische streken van het noordelijk
halfrond. In ons land zijn twee soorten inheems:
de Zomerlinde (Tilia platyphyllos) en de Winterlinde (Tilia
cordata). De Hollandse linde is een natuurlijke hybride van
deze soorten. De boom is bladverliezend en heeft een diep
ontwikkeld wortelstelsel. Hij wordt veel aangeplant langs
wegen en in parken. Bekend zijn ook de leilinden voor oude
boerderijen en op pleinen, die door regelmatig snoeien de
karakteristieke smalle kroon hebben gekregen. Onder optimale
omstandigheden kan de boom een hoogte van 40 meter
en een leeftijd van meer dan 1.000 jaar bereiken. De takken
zijn aan het begin omhoog gericht en buigen zich vervolgens
omlaag. Oudere takken buigen weer omhoog. De bladeren
staan afwisselend en hebben een scheve hartvormige voet.
Bloemen in bijschermen
De bloei begint in juni en duurt twee tot drie weken, bij koud
weer vier weken. De bloemen verspreiden een heerlijke zoete
geur. Ze staan in bijschermen, waarvan de steel is vergroeid
met een steelblad dat als vleugel dienst doet als de zaden rijp
zijn. Iedere bloem heeft vijf groene kelkbladen en vijf lichtgele
kroonbladen. De talrijke meeldraden staan in vijf bundels
voor de kroonbladen. Het bovenstandige vruchtbeginsel heeft
een vijflobbige stempel. De kelkbladen zijn bootvormig en
aan de binnenzijde behaard. Tussen die beharing liggen de
nectariën. De afgescheiden nectar wordt door de beharing
vastgehouden.
Periodieke nectarafscheiding
De nectar wordt in twee perioden afgescheiden: ‘s morgens
vroeg en in de namiddag. ‘s Middags is het suikergehalte van
de nectar het hoogst. Het varieert in het verloop van de bloeiperiode.
Na het openen van de bloem volgt eerst het mannelijke
stadium, dat één tot twee dagen duurt en waarin de
helmknoppen zich openen en het stuifmeel vrijkomt. In het
daarop volgende vrouwelijke stadium, dat vier tot acht dagen
duurt, is de hoeveelheid nectar beduidend hoger. De hoeveelheid
suiker kan dan per dag wel het dubbele of meer bedragen.
Lindehoning bevat relatief weinig stuifmeel. De stuifmeelklompjes
hebben een gele kleur. Door de wisseling van
de nectargift is het bijenbezoek ‘s morgens vroeg en in de
namiddag het grootst.
Vermeerdering
Vermeerdering heeft plaats door zaad en wortelopslag.
De vrucht is een nootje dat met behulp van het steelblad door
de wind wordt verspreid.
plaat 117. Hollandse linde
A tak met bladeren en bloeiwijzen; B bloem; C meeldraad; D stuifmeelkorrel
(tricolporaat): 1 polair aanzicht, 2 equatoriaal aanzicht,
3 korreloppervlak (focus boven en in tectum); E stamper; F stempel;
G vruchten.