Bijenplanten_web

composietenfamilie 475
Dracopis amplexicaulis
Dracopis behoort tot de Composietenfamilie (Asteraceae)
en is een geslacht met maar één soort. Op het eerste gezicht
lijkt deze op een Rudbeckia en in het verleden werd de soort
ook inderdaad tot het geslacht Rudbeckia gerekend.
Chromosomenonderzoek heeft aangetoond dat Dracopis
amplexicaulis toch apart staat. De plant komt uit Noord-
Amerika en is inheems in het gebied dat zich uitstrekt van
Georgia tot Texas, met noordelijke uitlopers tot in Missouri
en Kansas. Hij komt daar voor op vochtige arme gronden
langs watergangen en wegen en in open graslanden. De soort
wordt in Amerika Clasping coneflower genoemd. Stengelomvattende
kegelbloem zouden wij haar kunnen noemen.
Eenjarig
De plant is eenjarig en wordt ongeveer 80 centimeter hoog.
De stengel is al of niet vertakt. De bladeren hebben een hartvormige
stengelomvattende voet. De soortnaam amplexicaulis
is afgeleid van het Latijnse amplecti (omvatten) en caulis
(stengel). De bladrand is gaaf, veerlobbig of getand.
Lintbloemen en buisbloemen
De bloemen staan in hoofdjes. In elk hoofdje vinden we twee
soorten bloemen: lintbloemen langs de rand en buisbloemen
in het midden. De lintbloemen hebben een brede rechthoekige
kroon, die aan de onderzijde bezet is met korte gebogen haren.
De bloemkroon is geel, met aan de basis een bruine vlek.
Tijdens de bloei buigen de lintbloemen omlaag en geven zo
het hoofdje haar karakteristieke aanzien. Ze zijn steriel en
hebben dus alleen de functie om insecten te lokken.
De buisbloemen zijn tweeslachtig. Ze staan op de kegelvormige
bodem van het hoofdje en komen daarop achtereenvolgens
van onder naar boven in bloei. Deze kegelvormige bodem kan
een lengte van bijna drie centimeter bereiken. Elke buisbloem
staat in de oksel van een vliezig schutblad, dat aan de buitenzijde
en langs de rand bezet is met korte doorzichtige haren.
De rand van de kroonbuis bestaat uit vijf driehoekige lobben.
Aan de basis is de kroon lichtgroen, naar de rand donkerpurper.
Ook de meeldraden en de stempellobben hebben die purperen
kleur. De stempellobben zijn aan de buitenzijde bezet met
haren, waarmee het stuifmeel uit de helmknoppen wordt
geveegd. De bloemen bevinden zich eerst in een mannelijk
stadium, als het stuifmeel vrijkomt en door de langer wordende
stijl naar buiten wordt geduwd, en later in een vrouwelijk
stadium, als de beide stempellobben uiteenbuigen en stuifmeel
kunnen ontvangen.
Bijenbezoek
Honingbijen verzamelen stuifmeel en nectar. Het puren van
de nectar levert geen moeilijkheden op, want de bloemen zijn
maar kort. Dracopis amplexicaulis is een prima bijenplant voor
de nazomer, als de dracht op veel plaatsen in ons land minder
gaat worden.
Vrucht
De vrucht is een donkerbruin geribd nootje. Bijzondere inrichtingen
voor de verspreiding zoals we die bij andere Composieten
vaak aantreffen, heeft deze bijenplant niet. De vruchten
hebben geen pappus en ze blijven lang in het zaadhoofdje.
plaat 225. Dracopis amplexicaulis
A1 en A2 delen van bloeiende plant; B lintbloem; C buisbloem in
mannelijk stadium; D opengeslagen meeldradenkokertje; E stuifmeelkorrel
(tricolporaat): 1 polair aanzicht, 2 equatoriaal aanzicht;
F buisbloem met schutblad in vrouwelijk stadium; G nootje.