Males de cabeza - Vieiros

Estimado Cibrán:
Hamburgo, tan intimamente
Hamburgo, abril de 2000
Imaxino que te sorprenderás bastante ó recibires esta carta.
A dicir verdade, nin sequera estou certo de que te vaias decatar
de quen son eu, pero iso, a fin de contas, non lle fai importancia
ó caso. A nosa relación, que sempre foi ben puntual (vímonos
un par de veces e a penas entrecruzamos dúas ou tres palabras,
circunstanciais) vén a conto de termos un amigo común:
o Milucho. Todo o que eu sei de ti seino por el: que es filólogo,
que traballas no servicio de recollida do lixo do concello, que
vives só, que estás divorciado, que non tes fillos, que fostes veciños
no piso onde residías antes... Todo mo contou o Milucho,
tan boa xente, el, e así e todo tan perdido en problemas que
non es quen nin de imaxinar. Xa sei que te vas sorprender de
que che fale do Milucho a estas alturas, logo de tanto tempo de
non saberes nada del; desapareceu da túa vida, e da de todos,
incluída a miña, practicamente da noite para o día. Pe ro tan
— 113 —