Males de cabeza - Vieiros

Hoxe hai novas no barrio que dan que falar. A xe n t e
comenta que un mozo se suicidou co mencer tirándose pola
ventá da casa. Seica estivera na farmacia, de madrugada, pedindo
tranquilizantes. Segundo os veciños, bisbea dona Leonor, a
da mercería, vivía obsesionado co ruído das abellas. Á señora
Lola parécelle lembrarse del, pois algunha vez fora tomar tortilla
por alí, pero, a ve rdade, non entende como se pode matar
un polo ruído das abellas cando hai razóns bastantes peore s
polas que morre r. A vida que leva a muller do fare i ro, por
e xe m p l o... A señora Lola nega para si coa cabeza e, con todo,
pensa que iso de suicidarse non está ben porque vai contra as
leis do ceo.
Máis tarde chega o patrón, que saíra a buscar cambio, desmentindo
que se suicidase ninguén porque, segundo as nova s
que traía, fora en realidade un asasinato. Dixéralle un taxista do
Berbés que no porto de baixura mataran a coiteladas a un ó que
lle chamaban o Portugués. Un chulo de putas. Logo, á porta do
bar, un cliente veulle ó patrón co mesmo conto. É un ó que a
señora Lola lle ten xenreira. O individuo, un albanel da construcción,
antes acudía todos os días a comer as súas tortillas ata
que de repente comezou a mellorar visiblemente. Dun día para
outro vestiu ben, mercou coche novo, fixo unha casa... e agora
segue vindo case todos os días, pero traxeado e coa orella pegada
a un teléfono móbil. A señora Lola, como todo o barrio,
sabe que anda na fariña, e mesmo ten aparecido apaleado con
varias malleiras por axustes de contas. Ela non pode ver ese
aires de novo rico que se dá o tipo.
A iso das dez comeza a chegar a primeira quenda de obreiros,
sucios, grises, pedindo tortilla a berros cos seus ollos de
goma. Máis tortilla, señora Lola, veña, máis tortilla. O patrón
c o n t rola a caixa e atende, e un rapariguiño que cambia de ro s t ro
cada seis meses móvese de aquí para alá servindo ós obre i ro s .
— 55 —