Males de cabeza - Vieiros

se cadra. Pero mire, chámeme inmediatamente á María das Flores
e dígalle que mañá a quero aí ás oito da mañá. ¡Ás oito en
punto da mañá, que hai moito que facer! Pois, por exemplo, hai
que facerlle a cura á Lúa. ¿Os...? ¿En todo o corpo? Non sei.
Vale, á noite bótolle unha ollada. Lembre que non ma pode
xuntar con ningún outro can. Esa cadela debe estar separada.
E logo temos que vacinar aínda uns cantos. ¿A lista? ¿Que lista,
señora Vi rtudes dos Aires? Seillo de memoria. ¿Como non
o vou saber? Coñezo cada un dos meus cento trinta canciños
coma se os parise eu mesma, e non preciso de lista ningunha
para me lembrar, ben o sabe. Outra cousa. Tamén hai que deixar
feita mañá unha boa parcela na zona das sobreiras e dos
p i ñ e i ros mansos para o Ceo, e outros cans coma el, o Balzac,
o Torpe, a Pitusa, e así. Estes cans precisan de moito espacio.
Moito, moito. ¿Como que non hai tea metálica? ¿E logo non lle
d i xera á María das Fl o res que tro u xera tea da vila? ¿Que fixo
con ela? Mire, Virtudiñas, a min tanto me ten. Mañá quero aí
toda a tea necesaria. Por certo, que o veterinario nos falou dun
can, a última vez. A ver se o trae xa con el. Un vagabundo, seica,
que atropelara un coche preto de Évora. Pe ro Vi rt u d i ñ a s ,
¿que preocupación ten vostede con que van ser demasiados?
¿Desde cando se preocupa vostede de que teñamos demasiados
cans? Os cans precisan unha casa, e a miña casa é a casa dos cans.
Toda a xente o sabe. E xa está. Non hai máis que falar. ¿O que?
¿ Non me escoita ben? Ah, é que nesta zona da autoestrada o
teléfono ten menos cobertura. ¿Como? ¡Que non! ¿Pe ro que é
o que di, señora Virtudes? ¿Que parvadas son esas? ¿Os cartos?
Xa. ¿Como que os cartos? Os cartos han chegar, ¿ou? ¿Os cartos
da facenda? ¿Os cartos que eu lle dou a vostede para administrar
a facenda? ¿E logo? ¿A comida dos cans? Pois merque máis.
Xa lle teño dito que no alimento dos cans non se mira en gastos,
hai que darlles de comer e asunto resolto. O que precisen,
— 48 —