Males de cabeza - Vieiros

PARTE 3ª, SECUENCIA ÚNICA
(Interior).
Outra vez chego cedo. O Bar de Sam é un escenario baleiro.
Nin sequera el está detrás da barra. Onte pasei aquí toda noite,
desde que abriu, ás seis da tarde, ata as seis da mañá. Ap e t é c e m e
pasar aquí as noites, por ver se envellezo máis á presa. O Sam
é moi cuco. As cousas xa non son coma antes; non se relaciona a
penas cos clientes, e detrás da barra aparece e desaparece segundo
c o n veniencia. Para min, mellor. Déixame máis marxe de manobra
f ronte a Elsa. Cada vez que a miro re c o ñ é zolle o seu amor por
min trala seda dos ollos. Ela sempre me quixo, e ségueme quere nd
o. Ela é a única persoa que aínda me quere. Pe ro non mo manifesta
porque ten medo de Sam. Está moi distinto, o Sam, cambiou
moito nestes cinco anos. Prendo un pito porque sinto a
soidade escénica do local. O ruído do misto ó rasgar na caixa resoa
coma unha bala inesperada de Bu rt Lancaster. Elsa quére m e
p o rque sobre todo son un tipo pacífico. Xa case o único tipo pacífico
do mundo. Ela ollou docemente para min cando onte lle rep
rochei a Sam que seguise poñendo películas violentas do tipo Ti -
b u r ó n, todo sangue. Pe ro, ¿el que lle vas facer, coitado? Aí o está.
Vén feito un trapo, descamisado, coma sempre. Míroo fixamente.
Simulo a compostura. Axusto o traxe e a paxariña que non levo ,
inclínome con elegancia sobre a barra e, co cigarro enganchado de
medio lado na boca, dígolle, con sobresaliente distinción:
–Un wiski. Con soda, por favor.
E o cabrón non di nin mu.
PARTE 4ª, SECUENCIA INICIAL
(Voz en off, outra volta).
L e m b ro que foi exactamente igual que o primeiro día que
volvín alí. Elsa estaba na porta, resplandecente, mirándome, e o
sol outonizo douraba dondamente as terras brandas da chaira de
— 82 —