kitabın tümü - Sosyal Haklar Sempozyumu

IV. Sosyal Haklar Ulusal Sempozyumulerden faydalanmaya çalı#ıyoruz (Moody, 1997; Heery vd., 2000; Schavione, 2007;Bronfenbrenner vd., 2008). 4Çalı#ma plânı, iki ana bölümden olu#maktadır. "lkinde, Bilgi örne!ini özgül vekarma#ık kılan özellikler, olgu ve süreçler ortaya konuyor. "kincisinde ise, Bilgi’dekisendikala#ma süreci, kronolojik bir sırayla ve teorik bir gözle hikâyele#tiriliyor.Son olarak, metodolojiye ili#kin bir hususu aydınlatmak isteriz. Bu çalı#ma,tamamlandı!ında, katılımlı gözlem (participant observation), derinlemesine görü#melerve süreç içerisinde üretilen iç ve kamusal belgelerin taranmasına dayanacaktır.Burada, çe#itli sebeplerle eri#ilemeyenler haricinde, belgelere büyük ölçüdeyer veriliyor. Sürecin farklı muhataplarıyla derinlemesine görü#melere, ilerleyensüreçte ba#lanacaktır. Literatürde, ‘ara!tırmacının kendi perspektifinden gelenbakı!ını bastırarak, yerelin perspektiflerini ortaya çıkarmak için, sosyal olguları yer4Bu sempozyum dolayısıyla, genel olarak insan haklarıyla özel olarak sosyal haklararasındaki ili#ki üzerinde, beslendi!imiz teorik kaynaklar çerçevesinde dü#ünmek fırsatıbulduk. Öncelikle, siyaset felsefesi ve siyaset bilimi düzeyinde, ‘siyasal olan’ı (the political)iktidar ili#kileri üzerinden tanımlamak e!iliminde oldu!umuzu belirtmeliyiz. Dolayısıyla,bize göre, bölü#üm ili#kileri ve üretim alanları da, siyasal alana dâhil alanlarolup, bu çerçevede, sosyal haklar da, siyasal bir sorun olarak insan haklarına içkindir. Öteyandan, iktidar ili#kilerinin kurulu#u, yeniden üretilmesi ve de!i#tirilmesi bakımındanda, özellikle söylemsel alan ve etkinliklerin önemli bir paya sahip oldu!unu dü#ünmekteyiz.Bu çerçevede, siyasi olanın esas olarak ekonomik olan tarafından (üst-) belirlendi-!ini savunan geleneksel Marksist yakla#ımdan farklı olarak, söylemsel alanı ve faaliyetleriöne çıkartan Foucaultgil ve Habermasgil yakla#ımları önemsemekteyiz (esasen, Marxile Foucault ve Habermas arasında, disiplinler ötesi bir diyalo!un mümkün oldu!unudü#ünüyoruz). Bilindi!i gibi, di!er #eylerin yanı sıra, Foucault, söylemi ve hakikati öneçıkartan bir iktidar teorisi önerirken, Habermas da, farklı bir biçimde söylemi (ileti#imi)ve kamusal alanı öne çıkartan bir demokrasi teorisi önermektedir. Bilgi Üniversitesi’ndeki#irketle#me ve sendikala#ma süreci örne!inin de yeniden destekledi!ini savundu!umuzgörü#ümüze göre, üretim ve bölü#üm ili#kileri bakımından, i#yerindeki emeksüreçleri söz konusu oldu!unda, i#verenlerin i#çi haklarını ihlâl eden otoriter politika vepratikleri, söylemsel alanı, dile getirilebilecek ve getirilemeyecek hakikatleri belirlemek,ileti#imsel alanı tek yönlü ve yukarıdan a#a!ıya do!ru yapılandırmak vs. yoluyla i#yerinidisipline etmek stratejisiyle ili#kilidir. Makalemizde ayrıntılı olarak aktarmaya çalı#-tı!ımız gibi, Bilgi’de de, Laureate i#letmecilik tarzıyla bunun kolayla#tırıcılı!ı i#levini üstelenenakademisyen-yöneticiler özellikle iki uygulamayı öne çıkartmı#lardır: Bunlarınilki, Laureate Education, Inc.’ın kapitalist bir #irket oldu!u ve Bilgi’de yalnızca veyalnızca kâr amaçlı bir faaliyet için bulunabilece!i hakikatinin dile bile getirilmesinekar#ı olarak, Bilgi’nin Laureate’a borçlu oldu!unu ve var olabilmek için bu borçları geriödemek zorunda oldu!unu ve (ilkiyle çeli#ik gözükse de) Laureate’ın Bilgi’den yalnızcadenk bir bütçe istedi!ini öne süren hakikat iddiaları üretmektir. "kincisi ise, öncü sendikalaktivistleri i#ten çıkartmak, disiplin cezalarına ba#vurmak, seçici biçimde kayırmakdı#talamak,ileti#im mecralarını tek yönlü ve yukarıdan a#a!ıya do!ru yapılandırmak,ifade özgürlü!ünü, akademik özgürlü!ü ve ba!ımsız sendikal faaliyeti Borçlar Hukuku’nadayanarak engellemeye çalı#mak vb. yöntemlerle rakip hakikat iddialarına dayananele#tirel söylemleri yok etmeye çalı#mak ve/veya yeraltına çekilmeye zorlamaktır.Her iki uygulama da, çalı#manın ilerleyen bölümlerinde geni#çe ele alınarak açımlanmaktadır."fade özgürlü!ü ve demokrasi söz konusu oldu!unda, ‘sol’ sendikacılı!ın dagenelde kötü bir sicile sahip oldu!u belirtilmelidir. “Demokratik merkeziyetçilik”?, “örgütdisiplini” vs. gerekçelerle, söylemsel-ileti#imsel alanı tek yönlü ve yukarıdan a#a!ıyado!ru yapılandıran, rakip hakikat iddialarına var olma hakkı tanımayan ‘sol’ sendikacılık,i#çilerin öz örgütleri içerisinde ve onun aracılı!ıyla özgürle#mesi kar#ısındakiba#lıca engellerden biridir.268!