kitabın tümü - Sosyal Haklar Sempozyumu

Hakan Arslan & Aslı Odmanken, yardımcı doçentler, sadece devamlı statüde çalı#tırılabilmektedir. Öte taraftan,bir vakıf üniversitesinden, üçüncü bir (gerçek veya tüzel) ki#iye kazanç aktarmakkapatma sebebidir. Burada, kısaca, önemli kanun, madde ve hükümlere dikkatiçekmekle yetinece!iz: T.C. Anayasası madde 130, Yüksekö!retim Kanunu (2547)madde 62 (özlük hakları), ek madde 2, 5, 8 ve 15, Yüksekö!retim Kurumları Te#kilatıKanunu (2809) ek madde 38 ("stanbul Bilgi Üniversitesi), Vakıf Yüksekö!retim KurumlarıYönetmeli!i madde 3, 5, 15, 20, 21, 22, 23, 26 (faaliyetten alıkoyma ve kapatma),madde 27 (kazanç amacı gütmeme ve gelirlerin vakıflara devredilmemesi)ve madde 32. Madde 26’ya göre,[V]akıf yüksekö!retim kurumunun e!itim-ö!retim, yayın, danı#manlık ve ticarifaaliyetlerinden elde etti!i gelirini yüksekö!retim kurumunun akademik faaliyetlerini,yatırım ve cari giderlerini finanse etmekte kullanmadı!ının … alımsatım ve ihalelerde … serbest rekabet kurallarına uyulmadı!ının, kurucu vakfaveya üçüncü #ahıslara do!rudan veya dolaylı kaynak aktarıldı!ının tespitedilmesikapatma sebebidir.Çoklu hukuksal rejim, yeniden yapılanma ve sendikala#ma sürecinde hukuksalboyutu öne çıkartmı#, karma#ık hukuksal sorunlara cevap verebilecek bir sendikal,kurumsal kapasiteye dönük güçlü bir ihtiyaç yaratmı#tır.II. TEOR!K ÇERÇEVE: SEND!KA, SÖYLEM, MUHALEFETGörüldü!ü gibi, Bilgi’deki yeniden yapılanma ve sendikala#ma süreci, pek çok özgüllüklerve karma#ıklıklar içeren ko#ullarda yürümü#tür. Temel bir sorun #udur:Sendikala#mayı ba#latan aktivistler ve, özellikle, devreye giren Sendika, bu özgüllüklerve karma#ıklıklarla ba#a çıkmakta, nasıl bir kapasite geli#tirmi#ler, nasıl birperformans sergilemi#lerdir? Bunu de!erlendirirken, üç teorik çalı#ma alanındanfaydalanaca!ız.$lk teorik alan, sendikacılık çalı#malarındaki, örgütsel ve kurumsal kapasiteyeyo!unla#an yeni yakla#ımlardır. Bu bize, özellikle Sendika’nın, örgütsel ve kurumsalgüç bakımından, hangi hususlarda eksik kaldı!ı hakkında ipuçları sa!layacaktır.Hurd vd. (2002: 2-3), özellikle ABD ve "ngiltere’de i#çi hareketinde1990’lardaki canlanmayla birlikte, sendikacılık çalı#malarında, mobilizasyona veyeniden canlanmaya odaklanan yeni bir perspektif do!du!unu belirtirler. Sendikalarıaktif bir aktör olarak gören bu perspektif, örgütsel i#leyi#e, yönetime, stratejilere,güce vurgu yapar (Heery, 2005: 10; Heery vd. 2000). Bu perspektif, somutolarak, alternatif sendikal örgütlenme (yapı, kültür, vs.) ve örgütsel de!i#im stratejive programları üzerinde yo!unla#maktadır. Bu çerçevede, Heery (2005: 92-3),örgütsel de!i#imin içsel faktörlerine vurgu yapan yakla#ımları üçe ayırmaktadır."lki, Peter Fairbrother’ın taban mobilizasyonuna dayanan yenilenme tezidir. "kincisi,emek piyasasındaki yeni grupları kapsayacak stratejiler geli#tirmekte sendikalliderlere sorumluluk atfeden yönetsel yenilenme yakla#ımıdır. Üçüncüsü ise,emek içi farklıla#mayı kucaklayacak i#levsel uzmanla#mayı öne çıkartan, sendikalyönetim önerileridir.Bu noktada, Barbara Pocock’un, sendikal güç üzerindeki vurgusu, bizce önemlidir.Pocock (2000: 14, 22, 24), sendikal gücü tanımlamaya çalı#an mevcut kısmiteoriler çok genel bir düzeyde kalırken, ampirik çalı#maların da, aktivistler273!