RAPORT - Ministerstwo Spraw Wewnętrznych

Rozdział 17
Bezpieczeństwo powszechne
(Na podstawie informacji Komendy Głównej Państwowej Straży Pożarnej,
Komendy Głównej Policji, Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego,
Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego,
Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego,
Mazurskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego,
Mazurskiej Służby Ratowniczej, Wyższego Urzędu Górniczego)
Wyróżnia się następujące podstawowe zagrożenia dla bezpieczeństwa powszechnego:
pożarowo–wybuchowe,
techniczno–budowlane,
chemiczno–ekologiczne (związane m.in. z istnieniem zakładów przemysłowych użytkujących
substancje niebezpieczne w ilościach, mogących być przyczyną poważnej awarii
przemysłowej, o katastrofalnych skutkach dla ludzi lub środowiska, oraz transportem
drogowym i kolejowym substancji niebezpiecznych),
powodziowe oraz związane z wystąpieniem innych klęsk żywiołowych w wyniku działania
sił przyrody lub umyślnej działalności człowieka.
Zagrożenie pożarowo-wybuchowe
Zgodnie z danymi Komendy Głównej Państwowej Straży Pożarnej najwięcej pożarów
notuje się w obiektach mieszkalnych, rolnictwie, lasach oraz grupie innych obiektów, gdzie
dominują pożary śmietników i traw na obszarach nierolniczych. Pożary w ostatniej z wymienionych
grup nie powodują znaczących zagrożeń dla życia ludzi i strat finansowych, natomiast
oddziałują bardzo niekorzystnie na stan środowiska naturalnego. W przypadku pożarów
budynków mieszkalnych, obok znacznych strat pożarowych oraz komplikacji związanych
z czasową, a często także trwałą utratą lokalu mieszkalnego przez dotkniętą pożarem rodzinę,
pojawia się poważny problem bezpieczeństwa zdrowia i życia ludzi. W Polsce co roku
w mieszkaniach i budynkach mieszkalnych powstaje kilkadziesiąt tysięcy pożarów, a statystyki
śmiertelnych wypadków wskazują, że rocznie w tego typu pożarach ginie około 400-500
osób. Zagrożenie w tej grupie obiektów związane jest głównie z niezachowaniem ostrożności
w posługiwaniu się otwartym ogniem oraz niewłaściwą eksploatacją urządzeń i instalacji
technicznych, w tym elektrycznych, grzewczych i wentylacyjnych. Przytoczony powyżej
wskaźnik ofiar śmiertelnych w pożarach mieszkań jest największy spośród wszystkich grup
obiektów (ok. 80% ogółu ofiar). W przypadku budynków mieszkalnych, w ramach prowadzonych
czynności kontrolno-rozpoznawczych PSP kontroluje jedynie budynki mieszkalne wielorodzinne.
Prowadzący czynności kontrolno–rozpoznawcze zgodnie z art. 23 ust. 11 ustawy
z 24 sierpnia 1991 roku o Państwowej Straży Pożarnej, nie mają prawa wstępu do części
mieszkalnych obiektów, więc działania kontrolne w tych budynkach dotyczą ich części wspólnych,
takich jak klatki schodowe, korytarze i piwnice. Ocena stanu bezpieczeństwa pożarowego
dotyczy w takich przypadkach również przygotowania tych obiektów do prowadzenia ewakuacji
oraz działań ratowniczych. Najczęściej stwierdzane nieprawidłowości w tej grupie
obiektów dotyczą niezapewnienia warunków bezpiecznej ewakuacji oraz braku okresowych
badań instalacji użytkowych.
MSW 325