Organizacje pozarzÄ dowe i wÅadza publiczna. Drogi do partnerstwa
Organizacje pozarzÄ dowe i wÅadza publiczna. Drogi do partnerstwa
Organizacje pozarzÄ dowe i wÅadza publiczna. Drogi do partnerstwa
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Wprowadzenie<br />
9<br />
go traktują raczej w kategoriach konkurencji niż poszerzenia możliwości oddziaływania<br />
na władzę państwową. Poniekąd jest to zrozumiałe. Procedury<br />
konsultacji społecznych w pewnym stopniu osłabiają pozycję strony społecznej<br />
– partnerów jest więcej, a równocześnie mają oni mniejszy wpływ na decyzje<br />
publiczne. Trójstronne negocjacje są bowiem mechanizmem wiążącym<br />
administrację, a konsultacje społeczne – nie” 6 . Niestety, w 2008 roku nadal<br />
nie uzgodniono warunków „kohabitacji” obu form dialogu. Generalnie organizacje<br />
pozarzą<strong>do</strong>we zainteresowane są otwieraniem (się) dialogu społecznego<br />
na partnerów obywatelskich, a tradycyjni partnerzy społeczni opowiadają<br />
się za odrębnością obu form dialogowych, licząc na utrzymanie wyłączności<br />
reprezentowania interesów społecznych (związki zawo<strong>do</strong>we) i gospodarczych<br />
(organizacje pracodawców) w systemie negocjacyjnym, <strong>do</strong>tyczącym<br />
funkcjonowania rynku pracy. Rząd zaś nie ma ustalonych priorytetów w tym<br />
zakresie, wysyłając sprzeczne sygnały <strong>do</strong> partnerów społecznych i obywatelskich<br />
7 (zmiana gabinetu po wyborach jesienią 2007 roku nie poprawiła tej<br />
sytuacji).<br />
Dialog obywatelski a lobbing<br />
Wreszcie dialog obywatelski, co należy podkreślić, to nie tylko mechanizm<br />
legitymizujący obecność instytucji społeczeństwa obywatelskiego w przestrzeni<br />
publicznej. Dialog obywatelski to forma dialogu, a więc współpracy<br />
międzysektorowej. Nie jest to zbiór <strong>do</strong>wolnych procedur, zapewniających<br />
wpływ organizacji sektora obywatelskiego na decyzje publiczne, ale mechanizm<br />
zakładający niekonfrontacyjny, konstruktywny charakter udziału<br />
tychże organizacji w procesie decyzyjnym i wynikającej stąd współodpowiedzialności<br />
za końcowy wynik, jeśli racje strony społecznej faktycznie zostały<br />
wzięte pod uwagę. Innymi słowy, instytucje dialogu nie tworzą przestrzeni<br />
zinstytucjonalizowanego lobbingu – nacisku niedecydentów na decydentów.<br />
To ważne zastrzeżenie. Upowszechnianie mechanizmów tego dialogu umożliwia<br />
odgrywanie przez organizacje pozarzą<strong>do</strong>we nowej roli w sferze publicznej,<br />
co niesie ze sobą nowe możliwości oddziaływania na władzę publiczną,<br />
ale nakłada również pewne ograniczenia.<br />
Właśnie ze względu na ową rolę dialog obywatelski można traktować<br />
jako wytwór Europy, wpisujący się w ogólne ramy europejskiego modelu<br />
6<br />
M. Rymsza: O polityce państwa wobec trzeciego sektora i instytucjonalizacji dialogu<br />
obywatelskiego, s. 15. Zob. też O. Napiontek: Dialog obywatelski w Polsce – <strong>do</strong>świadczenia<br />
konsultacji Naro<strong>do</strong>wego Planu Rozwoju na lata 2007–2013, „Trzeci Sektor” 2006, nr 6, s. 31.<br />
7<br />
Miało to miejsce m.in. w trakcie prac nad ważnym dla obu mechanizmów dialogowych<br />
Programem Operacyjnym Kapitał Ludzki.
Change language