Organizacje pozarzÄ dowe i władza publiczna. Drogi do partnerstwa

258 Magdalena Dudkiewicz
żubry, tego typu nadęte zwierzaki. Maskotką mistrzostw Europy powinien
być suseł perełkowany” 33 . Niezależnie od oceny prawdopodobieństwa podjęcia
takiej decyzji, warto zacytować jeszcze inny fragment listu, który w swobodny
sposób streszczając historię konfliktu w Świdniku trafnie pokazuje,
co właściwie tam się stało: „Do niedawna (…) stano przed dylematem,
albo susły albo lotnisko. Groził konflikt na skalę Rospudy (…) ale już tak nie
jest. Władze samorządowe, wojewódzkie, władze lotniska, naukowcy i organizacje
ekologiczne się porozumiały. Zmieniono stare plany. Pas startowy
powstanie tam gdzie susłów nie ma. Mało tego, będzie powołana fundacja,
która ma zajmować się ochroną i badaniami nad tymi zwierzętami. Zyska
region i przyroda. Lublin i Świdnik dały wspaniały przykład, że można się
rozwijać nie niszcząc tego co mamy najcenniejsze, czyli przyrody. Dobrze
by było, by tak były budowane w Polsce wszystkie autostrady, drogi i stadiony”
34 .
Powyższy cytat można potraktować jako wstęp do rozważań teoretycznych
na temat doświadczeń i przyszłości dialogu obywatelskiego na Lubelszczyźnie.
Doświadczenie i przyszłość dialogu obywatelskiego
na Lubelszczyźnie
Wszystkich moich informatorów 35 , aktywnych uczestników sporu o lotnisko
w Świdniku, poprosiłam o zdefiniowanie, z jakiego rodzaju procesem społecznym
mieliśmy do czynienia oraz nakreślenie prognoz dalszego rozwoju
dialogu obywatelskiego w regionie. Pojawiało się słowo kompromis (jego
elementem miała być m.in. zgoda ekologów na wycięcie lasu), jedna z osób
zaangażowanych w konflikt podsumowała, że zdecydowano się na poniesienie
kosztu społecznego w zamian za opłaty związane z ochroną przyrody,
spotkałam się też opinią, że nie może być tu mowy ani o kompromisie, ani
o ustępstwie, a najlepiej opisywany proces określa termin „konsens”, ponieważ
nikt z niczego nie musiał zrezygnować.
33
Cyt. za: http://www.portlotniczy.lublin.pl/index.php?id_kategorii=9&lang.
34
Tamże.
35
Przeprowadziłam dwa wywiady: z prezesem Towarzystwa dla Natury i Człowieka,
Krzysztofem Gorczycą i wojewódzkim konserwatorem przyrody, Beatą Sielewicz. Pisemnie
na moje pytania odpowiedziały trzy osoby: prezes Stowarzyszenia Lotnisko w Świdniku
Waldemar Białowąs, sekretarz miasta Świdnik Artur Soboń oraz rzecznik prasowy spółki Port
Lotniczy Lublin w Świdniku i jednocześnie prezes Fundacji Ochrony Susła Perełkowanego,
Piotr R. Jankowski.