Zeszyt naukowy - całość - Wydział ZarzÄ dzania i Ekonomiki Usług

340Maciej Dębskidziedzictwa. Sfera ta nie jest jednak obojętna na przedsiębiorców, którzy wchodząz nią w interakcje, np. zagospodarowując zasoby naturalne.Przedsiębiorcy odgrywają natomiast kluczową rolę w kształtowaniu zasobówwtórnych, np. ogólnej infrastruktury turystycznej (m.in. usługi gastronomiczne,noclegowe, przewodnickie), parków rozrywki czy klubów oraz czynnikówwspierających, np. system transportu, możliwość wymiany walut itd.Z kolei rozwój tej sfery może być stymulowany przez jednostki administracjipaństwowej poprzez programy wspierające przedsiębiorców, promocję regionuczy też stawki podatków lokalnych. Administracja odpowiada również za zapewnienieniektórych elementów z grupy czynników wspierających, np. bezpieczeństwa.Obie wymienione grupy podmiotów: administracja i przedsiębiorcy odpowiadająza zarządzanie destynacją, które może być zdefiniowane jako dążeniedo maksymalizowania efektywności wykorzystania jej zasobów w celu zapewnieniakorzyści lokalnej społeczności oraz lokalnym przedsiębiorcom. Aby takiefekt osiągnąć, konieczne jest rozwijanie konkurencyjności destynacji,a zwłaszcza budowanie jej przewagi nad innymi destynacjami, która sprawi, żestanie się ona przedmiotem wyboru konsumentów. Konkurencyjność destynacjiwpływa na wielkość popytu turystycznego, który przekłada się w sposób bezpośrednina liczbę turystów odwiedzających daną destynację. Na rysunku 1 wyróżnionodwie kategorie popytu, które – będąc skorelowane z postawionymihipotezami – są konsekwencją wyróżnionych sfer produktu turystycznego: popytupierwotny i wtórnego.Pytanie badawcze postawione w rozważaniach brzmi: jak sfery produktuturystycznego wpływają na popyt turystyczny? Konsekwencją tego pytania orazprzeprowadzonych rozważań teoretycznych jest postawienie następującychhipotez badawczych:H1: popyt wtórny wynikający z rekomendacji ma duże znaczenie dla generowaniapopytu na produkt destynacji;H2: zasoby pierwotne destynacji stanowią główną determinantę popytupierwotnego;H3: zasoby wtórne wraz z czynnikami wspierającymi silniej wpływają nazadowolenie turystów, przez co relatywnie w większym stopniuwpływają na wielkość popytu wtórnego.