et al. - สืบค้น แบบ ไล่ เรียง - กรมทรัพยากรธรณี

140บทที่ 6ที่ Dadongchang section, Tengchongblock พิกัด N25 ํ 29 ํ 01 ํ E098 ํ 34 ํ 52 ํ (หมายเลข 1 รูปที่ 6.1) บริเวณนี้มีเหมืองตะกั่ว สังกะสี เป็น Typesection ของ Dadongchang Formation (รูปที่ 6.4ก-ข) ในส่วนล่างเป็นหินปูน (ส่วนใหญ่เป็น skeletalwackestone) หนามากกว่า 50 เมตร เป็นชั้นหนาถึงมวลหนา บางช่วงมี Bryozoa, solitary corals, Sinopora sp.(รูปที่ 6.4ค) บนขึ้นมาบางช่วงแทรกสลับด้วยโดโลไมต์ สีเทา ชั้นหนาประมาณ 20 เมตร มีลักษณะผิวแบบหนังช้างเห็นได้บ้าง และเปลี่ยนขึ้นไปเป็นหินปูนwackestone และ lime-mudstone หนามากกว่า 20เมตร เป็นชั้นหนาปานกลางถึงหนา ลำดับชั้นหินยังมีหินปูนต่อเนื่องขึ้นไปอีกแต่ในครั้งนี้ไม่ได้ทำการสำรวจ มีหินก้อนใหญ่หล่นอยู่ข้างทางลูกรังพบมี Fusulinids ซึ่งProf. Wang บอกว่าอาจเป็น Eopolydiexodina sp.,Yangchienia sp. อายุ middle Permian ซึ่งก็พบที่เขาพุเลียบ กาญจนบุรีด้วยที่ Leilishan section, Tengchong block พิกัดN24 ํ 55 ํ 12.1 ํ E098 ํ 17 ํ 06.7 ํ (หมายเลข 2 รูปที่ 6.1)บริเวณนี้เป็นเหมืองดีบุก ทำแบบเหมืองอุโมงค์และเหมืองเปิด ที่บริเวณลำห้วยข้างเหมือง (รูปที่ 6.4ง) เป็นลำดับชั้นหินของ Kongshuhe Formation หนามากกว่า 30 เมตรชั้นหินถูก metamorphosed ด้วย ส่วนล่างบริเวณลำห้วยเป็นพวก pebbly mudstone สีเทา เนื้อแน่น มีกรวดประมาณ 2-3% ส่วนใหญ่ขนาดเล็กกว่า 1 ซม. แต่บางก้อน 2-3 ซม. (รูปที่ 6.4จ) ในส่วนบนเป็นพวกหินทรายสลับหินโคลน (รูปที่ 6.4ฉ) เทียบเคียงความเหมือน1. ลำดับชั้นหินมี Hiatus ขนาบอยู่ทั้งด้านล่างและด้านบนเหมือนกัน โดยที่ Baoshan block มีรอยชั้นไม่ต่อเนื่อง(hiatus) คั่นระหว่างชั้นหินยุค lowerCarboniferous กับชั้นหินยุคเพอร์เมียน และที่Tengchong block มี hiatus อยู่ระหว่าง lowerCarboniferous กับ Upper Carboniferous (Shen et al.,2000; Wang et al., 2001b; Jin, 2002) สำหรับในประเทศไทย ผลจากงานวิจัยครั้งนี้พบในลักษณะที่คล้ายกัน จึงได้เสนอ Late Carboniferous hiatus ไว้ในลำดับชั้นหินของคาบสมุทรไทย (พล เชาว์ดำรงค์, 2546, รายละเอียดดูในบทที่ 3) สำหรับ Upper contact ของชั้นหินเพอร์เมียนที่ประเทศไทย กลุ่มหินราชบุรี (อายุ Middle Permian tomiddle Upper Permian) ถูกปิดทับแบบมีรอยชั้นไม่ต่อเนื่องด้วยหินทรายมหายุคมีโซโซอิก และหินปูนยุคไทรแอสซิกตอนต้น (กรมทรัพยากรธรณี, 2544 หน้า 152) ในทำนองเดียวกันชั้นหินเพอร์เมียนที่ Baoshan และTengchong blocks ก็ถูกปิดทับแบบมีรอยชั้นไม่ต่อเนื่องด้วยหินปูนยุคไทรแอสซิก (Jin, 2002) หลักฐานดังกล่าวบ่งถึงการเกิด Regional uplift และ Erosion ของภูมิภาคนี้ในอดีตในช่วงประมาณ Middle to LateCarboniferous และ Late PermianRevised Lithostratigraphy of the Kaeng Krachan Group