2011-2015

Libre
Nadia Ochoa de Eguileor
Helduak
E U
2015
Urteak.
Urteak eman ditut hau bilatzen. Zeure buruari galdetuko diozu
zergatik. Ez zenuke ulertuko. Ez dut zure inteligentzia gutxietsi nahi, baina
aulki honetan eserita egotearen arrazoiak zailegiak dira gutun batean
azaltzeko.
Hilak.
Hilak laster igarotzen dira laborategian, nire lana guztiz maite dut eta.
Hori izan zen hasteko adorea eman zidana eta jarraitzera behartu
nauena. Une nekezak izan ditut, erantzuna lortzea ezinezkoa zirudien
uneak. Baina, behin hasita, ez neukan atzera egiterik. Irtenbidea behar
nuen aske izateko.
Asteak.
Azken asteak gogorrenak izan dira. Hura lortzeko gertu nengoen,
sentitzen nuen. Nire taupadak azkarrago zihoazen entsegu berri
bakoitzeko. Ezin nuen lorik egin, azkenik erantzuna lortzeko itxaropenez.
Baina eguzkia ateratzen zen egunero eta konponbidea ez nuen aurkitzen.
Egunak.
Duela hogei egun lortu nuen. Hogei goizez galdetu diot neure buruari
ea honekin bukatzeko unea iritsi al den. Eta goiz guztietan beldurrak
hartu nau. Eta neure buruari esan diot: bihar.
Gaur.
Gaur ez dut indarrik bihar arte itxaroteko. Gaur izan behar da eguna.
Nire eguna. Ikara sentitzen dudala aitortu behar dizut, zorabiatuta nago eta
eskuak izerditan dauzkat. Negargura dut, baina ausarta ere banaiz. Denbora
gutxi daukat dagoeneko. Nire momentu kutunenak birpasatuko ditut isilean.
97