19086905 - FOD Volksgezondheid, Veiligheid van de Voedselketen ...

Pagina 101 van 256 BE0112000986
jacketfundering een positiever of negatiever effect zal hebben dan het heien van een monopile
fundering (Rumes et al., 2011a).
De passieve akoestische monitoring uitgevoerd in het C-Power gebied en in referentiegebieden
tijdens de hei-operaties van 2011 toonden aan dat geen bruinvisdetecties voorkwamen tijdens het
heien, en tot vele uren/dagen daarna. Na een opeenvolging van heien werden vrijwel geen
bruinvissen meer gedetecteerd in het projectgebied (Haelters et al., 2012).
De directe effecten door heien op individuele bruinvissen blijven mogelijk beperkt tot verstoring, mits
toepassing van bepaalde maatregelen om directe blootstelling aan zeer hoge geluidsniveaus te
vermijden (zie verder). Lange blootstelling aan overmatig onderwatergeluid kan leiden tot stress, met
effecten op de gehaltes aan hormonen, en mogelijk negatieve effecten op het immuunsysteem, een
verminderd reproductiepotentieel, een snellere veroudering en een tragere groei (overzicht in Tasker
et al., 2010). Effecten op populatieniveau door het tijdelijk ongeschikt zijn van een groot gebied voor
de bruinvis (> 1000 km² door heiactiviteiten in een afzonderlijk park) betreft een leemte in de kennis.
Mogelijk zullen gelijkaardige effecten optreden bij andere zeezoogdieren, waaronder zeehonden en
witsnuitdolfijnen. Deze soorten komen echter in veel lagere dichtheden dan bruinvissen voor in het
BNZ, en mogelijk zijn ze minder gevoelig voor excessief onderwatergeluid (Rumes et al., 2011a en
2011b). Zeehonden zouden echter wel in staat zijn om laagfrequent geluid beter te horen dan
bruinvissen. Permanente gehoorschade bij zeehonden zou kunnen voorkomen bij blootstelling aan
hei-geluid binnen 4 km van een heilocatie (Prins et al., 2008). Er kan echter verwacht worden dat zich
geen zeezoogdieren in dit gebied bevinden bij de aanvang van het heien. Verstoring van zeehonden
zou kunnen voorkomen tot op minstens 40 km van een heilocatie (Rumes et al., 2011b). Bij
monitoring van zeehonden in Zeeland (niet gericht op mogelijke effecten door het heien van palen op
de Thorntonbank) werden geen opmerkelijke vaststellingen gedaan tussen april en augustus 2011
(Strucker et al., 2012), de periode waarin de funderingen voor het C-Power fase II en III project
geheid werden (Rumes et al., 2011a). De zeehondenkolonies bleven aangroeien in 2011, met de
hoogste aantallen op de zandplaten in maart en april.
Indien in meerdere parken binnen een straal van enkele tientallen km tegelijk heiwerkzaamheden
plaatsvinden kunnen cumulatieve effecten optreden. Zeezoogdieren die het ene park ontvluchten
omwille van excessieve geluidsniveaus onder water, komen mogelijk binnen het geluidsveld van een
tweede park onder constructie terecht. Dit zou betekenen dat de cumulatieve effecten belangrijker zijn
dan de som van de effecten van de constructie van elk park afzonderlijk (Murphy et al., 2012). Gezien
dergelijke mogelijke effecten is de gelijktijdige constructie van meerdere parken in Nederland niet
toegelaten - waarbij echter geen rekening gehouden wordt met de constructie van windparken in
buurlanden. Daarentegen zullen de gebieden waarvoor verstoring optreedt bij de gelijktijdige
constructie van twee parken binnen een afstand van enkele tientallen km gedeeltelijk overlappen,
waardoor het totaal verstoorde gebied x de tijdsduur van verstoring kleiner zal zijn dan bij een
afzonderlijke constructie (Rumes et al., 2011a).
Plan-MER Ontwerp Marien Ruimtelijk Plan DEEL 6 Beoordeling van de milieueffecten