19086905 - FOD Volksgezondheid, Veiligheid van de Voedselketen ...

Constructie van windparken
Pagina 79 van 256 BE0112000986
Bij toenemende bouw van windparken neemt de bodemverstoring toe. In dat opzicht betekenen
alternatief 1 (voorliggende MRP) en 2 (variant op het voorliggende MRP) beiden een verslechtering
voor het milieu (bodemverstoring) ten opzichte van het referentiescenario. Het niet-weerhouden
alternatief 2 scoort bovendien negatiever dan het voorliggende MRP (alternatief 1) gezien bij
alternatief 2 een nieuwe windmolenzone voorzien wordt en dus bijkomende bodemverstoring zal
optreden. Hierbij dient wel vermeld te worden dat het cumulatieve effect van bodemverstoring ten
gevolge van meerdere windparken kleiner ingeschat wordt dan de som van de effecten van de
individuele windparken (ARCADIS Belgium, 2011). Bovendien is het cumulatieve effect van
bodemverstoring enkel niet verwaarloosbaar indien gravitaire funderingen gebruikt zouden worden,
hetgeen bij vele windparken eerder onwaarschijnlijk is. De huidige windparken geven momenteel
voorkeur aan paalfunderingen.
Anderzijds neemt bij toenemende bouw van windparken ook de oppervlakte toe waarbinnen
scheepvaart, inclusief boomkorvisserij, verboden is. Wanneer alle windparken gebouwd zijn, zal een
totale oppervlakte van ca. 240 km² niet langer beschikbaar zijn voor visserij.
Aanleg kabels en pijpleidingen
Het streven naar een maximale bundeling van de kabels (alternatief 1 en 2) en de keuze voor de
mogelijkheid voor aanlanding enkel ter hoogte van Zeebrugge (alternatief 2) resulteren in het behoud
van een grotere zone met beperktere bodemverstoring ten gevolge van de aanleg van kabels en
pijpleidingen. Op dit vlak zijn beide alternatieven een verbetering ten opzichte van het
referentiescenario.
Bij een toenemend aantal en bij toenemende lengte van de elektriciteitskabels, neemt de mate van
bodemverstoring wel toe. Zowel bij het voorliggende MRP (alternatief 1) als de variant op het
voorliggende MRP (alternatief 2) wordt de aanleg van diverse nieuwe elektriciteitskabels voorzien, in
het kader van de uitbouw van een Belgisch en Europees energiegrid (o.a. Nemo-project), en voor de
aansluiting van een of meerdere energie-atollen aan het elektriciteitsnet van het vasteland. Anderzijds
betekent de creatie van een stopcontact op zee een belangrijke reductie in het aantal exportkabels
van windparken. Bij de optie om het stopcontact op zee ten westen van de bestaande windmolenzone
te installeren (alternatief 1, met korte afstand voor vele kabels van diverse windparken tot
stopcontact, en lange afstand voor beperkt aantal kabels vanaf stopcontact tot land) zal waarschijnlijk
een geringere totale kabellengte noodzakelijk zijn dan bij een stopcontact op zee vlakbij de kust
(alternatief 2, met lange afstand voor vele kabels van diverse windparken tot stopcontact, en korte
afstand voor beperkt aantal kabels vanaf stopcontact tot land).
De ligging van een energie-atol dicht bij de kust (zoals voorgesteld in het voorliggende MRP) vereist
eveneens een geringere kabellengte tot het vasteland dan bij de ligging van een energie-atol diep in
zee (niet-weerhouden alternatief 2).
Bij alternatief 2 is bijkomend de aanleg van nieuwe kabels noodzakelijk voor de parkbekabeling en
aansluiting van een nieuwe windmolenzone op het elektriciteitsnet op het vasteland, al dan niet via
Plan-MER Ontwerp Marien Ruimtelijk Plan DEEL 6 Beoordeling van de milieueffecten