19086905 - FOD Volksgezondheid, Veiligheid van de Voedselketen ...

Pagina 116 van 256 BE0112000986
of IAS) worden wereldwijd beschouwd als de tweede belangrijkste oorzaak van het verlies aan
biodiversiteit (na de directe vernietiging van habitats) (EC, 2008).
De begroeiing van de artificiële harde substraten zorgt voor een lokaal sterk verhoogde productie van
en concentratie aan organisch materiaal (Kerckhof et al., 2010). Deze verhoogde concentratie zorgt
bij afzetting (bvb. na sterfte en faecale pellets) voor een lokale organische aanrijking van het
natuurlijke zachte substraat, waardoor fijnere sedimenten met een rijkere macrobenthische fauna
nabij de harde substraten worden gevonden (Coates et al., 2011, 2012). Er wordt verwacht dat de
omvang (hoeveelheid organisch materiaal én aangetaste oppervlakte) van deze impact afhankelijk zal
zijn van de totale oppervlakte aan hard substraat en zodoende het grootst zal zijn indien gebruik zou
worden gemaakt van een groot aantal gravitaire funderingen (Rumes et al., 2011a).
De aangroei op de funderingen en de rijkere macrobenthische gemeenschappen van het zandige
sediment op hun beurt, zorgen voor meer voedsel voor diverse predatoren, waaronder vissen als
kabeljauw Gadus morhua en steenbolk Trisopterus luscus (Reubens et al., 2009a, 2011a). De
verhoogde voedselbeschikbaarheid zou, ter hoogte van de zandige sedimenten, vissen en
epibenthos kunnen bevoordelen. Zo zijn de zwemkrabben en grijze garnalen in de windparken
bijvoorbeeld gemiddeld groter dan deze buiten de parken (Schaeck, 2011).
Het is echter nog steeds onduidelijk in hoeverre de productiviteit van de vissen, aangetrokken tot de
artificiële structuren, verhoogt door het verhoogde voedselaanbod, dan wel verlaagt door de drastisch
verhoogde competitie voor voedsel. In het buitenland werd verder reeds aangetoond dat een
toename in aantallen vissen rond boorplatformen in de Noordzee gepaard gaat met een daling in de
ruimere omgeving van deze installaties (Rumes et al., 2011a).
Ook werden sinds de installatie van de eerste windturbines op de Thorntonbank verhoogde aantallen
grote stern en visdief in het gebied waargenomen. Hetzelfde geldt voor stormmeeuw en zilvermeeuw
op de Bligh Bank (Vanermen et al., 2011). Deze verhoogde aantallen zeevogels kunnen veroorzaakt
worden door de aantrekking tot artificiële structuren als rustplaats of als een soort herkenningspunt in
de open zee (zie verder, Hoofdstuk ‘Verstoring zeevogels’). De hogere zeevogeldensiteiten kunnen
echter ook het gevolg zijn van de organische verrijking en het domino-effect doorheen heel het
mariene voedselweb.
Natuurbeschermingsgebieden
De aanduiding van natuurbeschermingsgebieden, het opstellen van instandhoudingsdoelstellingen en
het voorzien van natuurbeheersmaatregelen binnen deze gebieden, hebben tot doel om de
biodiversiteit in het BNZ op te waarderen, of ten minste om te streven tot het behoud van de huidige
natuurwaarden. Deze ingrepen hebben dus intrinsiek een positieve impact op de biodiversiteit.
Mogelijke positieve effecten zijn een toename van de habitat kwaliteit (voornamelijk een grotere
habitatcomplexiteit), gekoppeld aan een betere groei en betere overlevingskansen voor sommige
juveniele vissen. Het optreden van dergelijke effecten is evenwel niet gegarandeerd (Sweeting &
Polunin, 2005).
Plan-MER Ontwerp Marien Ruimtelijk Plan DEEL 6 Beoordeling van de milieueffecten