19086905 - FOD Volksgezondheid, Veiligheid van de Voedselketen ...

Pagina 135 van 256 BE0112000986
Vooral de avifauna, en mogelijks ook zeezoogdieren, zullen de belangrijkste korte termijn effecten
ondervinden door olieverontreiniging. De impact van een lozing op het vogelbestand is enerzijds een
functie van de aanwezige soorten, hun densiteit en kwetsbaarheid en anderzijds van de vervuilde
oppervlakte. Naast de directe slachtoffers die een ramp veroorzaakt, zijn er ook mogelijks negatieve
gevolgen voor de populatie (langdurig effect). Het is echter niet altijd eenvoudig het effect van de
ramp te onderscheiden van natuurlijke fluctuaties in een populatie.
Een olielozing kan dus een groot gebied verontreinigen en kan, afhankelijk van de weerscondities, de
lozingslocatie, het tijdstip van de lozing, het olietype, etc... zowel Belgische als Nederlandse
beschermde mariene gebieden bereiken. Bepaalde activiteiten waaronder de reeds vergunde
windparken zijn enkel aanvaardbaar indien er de nodige preventie- en voorzorgsmaatregelen
genomen worden om de veiligheid verder te verhogen en de kans op een ongeval met eventuele
milieuschade tot gevolg te beperken (Rumes et al., 2011a)
Effect-beperkende maatregelen
Veiligheid is voor de scheepvaart zeer belangrijk en daarom moeten de scheepvaartroutes vrij zijn
van hindernissen. De belangrijkste criteria zijn diepte en manoeuvreerbaarheid. Als de diepte
ontoereikend is, dient de vaarweg gebaggerd te worden. Ook alle mogelijke hindernissen dienen te
worden verwijderd. Wrakken die obstakels vormen moeten geborgen worden of verlegd.
Mogelijke preventie- en voorzorgsmaatregelen die voorgesteld worden voor de reeds vergunde
windparken zijn:
Intensief beheer Westpitroute en ETV (preventie aanvaringen/aandrijvingen): Om de veiligheid in
de Belgische windmolenzone verder te verhogen, dient er bijkomend beheer te komen in de zone
boven de Westpit. In die zone wordt momenteel niet actief gemonitord gezien er geen VTS (Vessel
traffic service) is. Het plaatsen van een extra radar in functie van de windmolenzone kan bijdragen
tot deze verbeterde, aangepaste scheepvaartbegeleiding. Daarnaast bestaat de mogelijkheid om
een stationsleepboot of ETV te mobiliseren die de kans op een aanvaring/ aandrijving merkbaar
kan verkleinen (Marin, 2011a). Bepaalde simulaties geven in scenario’s met ETV een reductie van
het aantal aandrijvingen met ongeveer 68% verwacht t.o.v. scenario’s zonder ETV (Marin, 2010).
Aangepaste funderingstypes (preventie gevolgschade): Uit de veiligheidsstudie van het Anholt
windpark (Ramboll, 2009) blijkt dat men de minste gevolgen kan verwachten bij een aanvaring met
een monopile fundering. De kans dat de scheepswand doorboord wordt, is groter bij jacket en
tripode funderingen (Dalhoff & Biehl, 2005). De gevolgen van een aanvaring met een GBF (gravity
based foundation) zijn afhankelijk van de hoogte waarop de schepen in aanvaring komen met de
GBF.
Noodplan/SAR (beheersmaatregelen na incident): Het bestaan van het windpark brengt specifieke
beperkingen mee voor de personen die het risico en de gevolgen van een incident moeten
beheersen. In het bijzonder wordt er gedacht aan noodhulp per helikopter en bestrijding van
verontreiniging. De windmolenactiviteit kan deze operaties immers hinderen, waardoor een
Plan-MER Ontwerp Marien Ruimtelijk Plan DEEL 6 Beoordeling van de milieueffecten