Rapport Ontdek!Citymarketing - Leiden

II – 5 SLOT
“WIE ALLEEN MAAR GLOBAAL LEEFT, SLAAT OP DRIFT.
WIE ALLEEN MAAR OP Z’N WORTELS ZIT, WORDT ARM”
Het is een Wet van Meden en Perzen uit de marketing handboeken dat je
een eenduidige boodschap en een eensluidend beeld van je doelgroep
moet hebben, wil je als stad aan effectieve marketing doen.
En het is een wet van het leven dat dat in ons soort steden – eigenwijs,
hoogopgeleid, individualistisch, zelfsturend – een onmogelijke opgave is. We
hebben de Leidse identiteit getypeerd als nog onvast, nog in beweging, nog
niet goed te omschrijven, na de razendsnelle veranderingen in de stad. Het
is zoeken naar marketeers die het wat minder met de Meden en Perzen en
wat meer met het leven hebben.
We hebben het hierboven gehad over inspiratieconferenties, waar wel
beelden, meningen en feiten met elkaar gedeeld moeten worden, maar niet
krampachtig naar overeenstemming gestreefd moet worden. Nier de
raadszaal, maar het marktplein moet de metafoor worden voor het debat
over citymarketing. Citymarketing is uiteindelijk een ‘business proposal’, niet
een politieke consensus.
Misschien moet Leiden juist van z’n ondefinieerbaarheid maar eens z’n
handelsmerk maken.
Maar toch. We horen uit onze omgeving ook kritiek op Leiden: doods, dorps,
eenzijdige woonstad, vrijblijvend, een Zoetermeer, niet-ondernemend, naar
binnen gekeerd. Kritiek moet onder ogen worden gezien.
We kijken naar een recente casus. Op 23 november 2011 organiseerde de
International Organization for Migration in het gebouw van de kamer van
koophandel in Den Haag een symposium met als spreker Doug Saunders.
Deze Canadese journalist heeft een mooi en invloedrijk boek geschreven
over ‘steden van aankomst’: de steden waar internationale migranten hun
proces van integratie en emancipatie beginnen. De Haagse wethouder
Baldewsingh hield op die 23 ste november de openingsspeech en vertelde
over zijn eigen aankomt, op 3 oktober 1975, als dertienjarige. Niet in Den
Haag, maar in Leiden. Op 3 oktober!
“Ik moest mijn Nederlandse nationaliteit inleveren omdat ik als minderjarige
de pas van mijn vader moest overnemen. Ik was eenzaam, uit balans, voelde
me niet thuis. Ik werd op 26 juni 1980 18 jaar en ging een dag later naar het
76