augsburgse confessie door luther en melanchton. - Geschriften van ...

88
wij de onbetwijfelde geboden van Christus volgen en overeenkomstig Zijn wil met
de hoogste en ware toewijding, die reeds genoemd is, naar zijne keizerlijke Majesteit
luisteren, gelijk wij stellig niet alleen aan deze onze zeer genadige keizer, die wij na
God als de hoogste gebieder op aarde eren, in alles gehoorzamen, maar ook aan alle
vorsten en aanzienlijken en alle Christenen ons van harte dienstvaardig en verplicht
willen betonen.
Ten laatste zal God dit, hoeveel wolken van laster de kinderen der duisternis ook
uitstorten, wel aan de hele wereld duidelijk laten worden, zoals Hij altijd doet, en
evenals Zijn waarheid, zo zal Hij ook onze onschuld aan het licht brengen.
Hiertoe hebben wij hun door deze uitgave van onze Confessie en de Apologie van
dienst willen zijn, maar wij hebben niemand op onvriendelijke wijze willen aanvallen,
laat staan met scheldwoorden bezoedelen, hoezeer wij zelf door de weerleggers met
ontzettende lasteringen en scheldpartijen beschimpt en mishandeld zijn. Bedenkend
immers Wiens zaak wij behartigen, hebben wij er zorg voor gedragen, dat onze
Apologie zo weinig scherp mogelijk zou zijn. Want door de waarheid, niet door
scheldwoorden komt in deze dingen de overwinning tot stand. Daarom ligt het ook op
onze weg van de hoop, die in ons is, verantwoording af te leggen met
zachtmoedigheid, zoals Petrus geleerd heeft (I Petrus 3 : 15).
Indien deze uitgave aan iemand misplaatst voorkomt, dan verzoeken wij hem zijn
oordeel zo lang op te schorten tot hij, na lezing van onze Apologie, begrepen heeft op
welke wijze niet wij - dit kon hoe dan ook verdragen worden - maar de onaantastbare
leerstellingen van Christus aangevallen en behandeld zijn. Wij weten zeker, dat er
niemand is, wie de religie ter harte gaat en bij wie de Geest van Christus woont, die
als hij heeft ingezien op wat voor manier zij tegen de waarheid geraasd hebben, niet
verklaard zou hebben, dat wij de majesteit Gods te kort gedaan hadden, indien wij
tegenover een zo grote en zo vreselijke beschuldiging hadden gezwegen. Christus, de
waarheid zelf en onze vrede, geve dat wij in Hem, nadat alle dwalingen en
goddeloosheid is verslagen, en wij Zijn ware dienst hebben omhelsd, er als één uit te
voorschijn komen, om in voortdurende en gelukkige onderlinge vrede te leven.
A
M E
N
Vertaald naar de praefatio in: Confessio Religionis Christianae, Sacratissimo
Imperatori Carolo V. Caesari Augusto in Comitijs Augustae. Anno M.D.XXX. per
Legatos Ciuitatum Argentorati, Constantiae, Memmingae, et Lindauiae exhibita, uitg.
d. Georg Ulrich Andlanus, Straatsburg, september 1530 (Bibl. Thys., Leiden).
De tekst der Vier-Stedenbelijdenis, zonder de opdracht, is te vinden in E. F Karl
Muller, Die Bekenntnisschriften der reformierten Kirche, Leipzig 1903, blz. 55-78.