als PDF downloaden - Emis - Vito

HOOFDSTUK 3
b) leghennen
Bij leghennen wordt er onderscheid gemaakt tussen (groot)ouderdieren, opfokpoeljen van legkippen
en legkippen. Afhankelijk van de subcategorie zijn mogelijke huisvestingssystemen:
batterijen, verrijkte kooien, volières, grondhuisvesting en vrije uitloop.
(1) batterijen: (groot)ouderdieren, opfokpoeljen van legkippen en legkippen
Bij de klassieke batterij of kooisysteem voor opfokpoeljen van legkippen is de open mestopslag
onder de batterij, al dan niet voorzien van een mestschuif (flat-deck-kooien, trapkooien of compactkooien
voor natte mest). De kooien kunnen in één (flatdeck) of meerdere (trap en compact)
etages boven elkaar geplaatst worden. Bij meerdere etages zijn op de kooien platen aanwezig
waar de mest enige tijd op blijft liggen. Afhankelijk van het systeem valt de mest hier vanzelf
vanaf of wordt verwijderd met behulp van schrapers. De mest (en het morswater) vallen in een
kanaal onder de kooien. Dit kan een diepe put of een ondiepe goot met een schuif zijn. In het
laatste geval wordt de schuif gebruikt om de mest naar een aparte kelder af te voeren. Voor de
legkippen (incl. (groot)ouderdieren van legrassen) is het aantal dieren per m² afhankelijk van
het aantal etages en varieert van 15 tot 40.
Om geurhinder, ammoniakemissie en vliegenoverlast te beperken, bezit dit stalsysteem vaak
mestbandbeluchting. Per etage komt de mest door de draadbodem op een mestband terecht waar
deze dan ingedroogd wordt tot een droge stof gehalte van gemiddelde 45 à 50%. Deze mest
wordt dan afhankelijk van de hoeveelheid geproduceerde mest regelmatig van de mestbanden
afgedraaid naar een centrale opslag (container of loods.) De frequentie van het afdraaien van de
mest is in de opfok afhankelijk van de leeftijd van de dieren (kleine kuikentjes maken veel
minder mest dan 16 weken oude poeljen.). Bijkomend voordeel van mestbandbeluchting is dat
er drogere mest verkregen wordt, hetgeen betere mestafzetmogelijkheden biedt.
De Europese richtlijn 1999/74/EG verbiedt vanaf 2003 de bouw van de klassieke legbatterijen
of kooisystemen. Bestaande batterijen moeten vanaf deze datum tevens aan strengere normen
voldoen (550 cm² beschikbare ruimte per dier, in plaats van de voorheen geldende norm van
450 cm² per dier). Vanaf 2012 wordt het gebruik van klassieke batterijen helemaal verboden en
moeten legkippen in ‘verrijkte kooien’ of alternatieve systemen (b.v. volières, vrije uitloop)
gehuisvest worden
(2) verrijkte kooien: (groot)ouderdieren, opfokpoeljen van legkippen en legkippen
De verrijkte kooi verschilt van de klassieke batterij of kooi doordat ze uitgerust is met een nest,
een “scharrelruimte” en een zitstok. Elke leghen moet over minstens 750 cm² totale kooioppervlakte
en 600 cm² bruikbare oppervlakte beschikken.
(3) volières: (groot)ouderdieren, opfokpoeljen van legkippen en legkippen
De volière is een alternatief huisvestingssysteem, waarbij de dieren zich vrij bewegen. Er is een
scharrel- of stofbadruimte aanwezig en er zijn afzonderlijke legnesten. In het volièresysteem
zijn verder stellingen met roostervloeren en zitstokken aanwezig. Hierdoor is naast de oppervlakte
van de stalvloer extra leefruimte beschikbaar. Het systeem kan voorzien zijn van een vrije
uitloop naar buiten. In een volière kunnen drie soorten mest onderscheiden worden, met name
(1) strooiselmest in de scharrel- of stofbadruimte en (2) mest die op banden valt en (3) de mest
die in de uitloop buiten de stal terecht komt.
(4) grondhuisvesting: opfokpoeljen van legkippen
Het referentie niet-kooisysteem voor opfokpoeljen van legkippen is de grondhuisvesting
(strooiselvloer, roostervloer). Dit is een alternatief huisvestingssysteem, waarbij de dieren zich
vrij bewegen. De stal is voorzien van betonvloer met daarop strooiselmateriaal waarin de dieren
104 Vlaams BBT-Kenniscentrum