als PDF downloaden - Emis - Vito

BESCHIKBARE MILIEUVRIENDELIJKE TECHNIEKEN
Globaal genomen is een biofilter technisch haalbaar voor alle veeteeltbedrijven met mechanisch
geventileerde stallen, mits goede bedrijfsvoering en als nageschakelde techniek voor verregaande
geurverwijdering in combinatie met een gaswasser.
milieu-impact
Door het behandelen van de afgezogen stallucht door middel van een biofilter worden zowel de
emissie geur (tot 85% reductie) als van ammoniak (tot 85% reductie) beperkt. Volgens Nederlands
onderzoek (Brink C. et al., 2003) heeft het toepassen van een biofilter echter een negatief
effect op de emissie van lachgas naar de lucht; voor wat betreft methaanemissie is geen effect
te verwachten. Het afzuigen van de stallucht uit de stal en het aanzuigen ervan ter hoogte van
de biofilter vereisen energie en gaan mogelijk gepaard met hinder door geluid en trillingen.
economische haalbaarheid
De BREF (EIPPCB, 2003) geeft aan dat het implementeren van biofilters bijna altijd te duur is
voor een veeteeltbedrijf en dat het eventueel opleggen ervan gepaard dient te gaan met een
grondige doorlichting van de concrete bedrijfssituatie inzake geurhinder. Ook de Vlaamse praktijk
bevestigt deze vaststelling. Gevolg is dat een biofilter anno 2005 niet als economisch haalbaar
beschouwd kan worden voor de veeteeltsector.
Enkele algemene kostprijzen (niet-veeteeltsectoren):
De BREF (EIPPCB, 2003) vermeldt voor de varkenshouderij extra investeringskosten die variëren
tussen 10 en 111 €/dierplaats en extra totale jaarlijkse werkingskosten tussen 3 en 33 €/
dierplaats. Voor varkens variëren de extra investeringskosten tussen 10-111 €/dierplaats en de
extra jaarlijkse werkingskosten tussen 3 en 33 €/dierplaats.
Andere bronnen vermelden volgende data:
investeringskosten: 5 000-20 000 EUR per 1 000 Nm³/h;
290-13 100 EUR per m³ filtervolume
werkingskosten: 725-1 450 EUR per 1 000Nm³/h;
10-50 EUR per 1 000 Nm³ afgas vanaf debieten van 5 000 Nm³/h
referentie in BREF
Zie paragraaf 4.6.5.1.
f. Stallucht afzuigen en behandelen met een biotricklingfilter (An., 2005a; Hendriks J., et
al., 2001; www.emis.vito.be; www.infomil.nl)
beschrijving techniek
Een biotricklingfilter is een combinatie van een biofilter en een gaswasser (biowasser). De bacteriën
die voor de afbraak zorgen zijn geïmmobiliseerd op een drager of filtermateriaal. Dit
filtermateriaal bestaat uit kunststofschuim, uit lava of uit plastic gestructureerde pakking. Het
oppervlak moet van een dusdanige structuur zijn dat de biomassa zich er goed kan aan vasthechten.
Het dragermateriaal wordt constant bevloeid met water. Hiervoor moet water uniform over
de pakking worden gesproeid. De verontreinigende componenten absorberen in de vloeistoffilm
en worden door de bacteriën afgebroken. Voor meer informatie wordt verwezen naar de databank
LUSS van VITO, raadpleegbaar via:
http://www.emis.vito.be/Luss/techniekbladen/techniekblad_28_biotricklingfilter.pdf
Vlaams BBT-Kenniscentrum 193