als PDF downloaden - Emis - Vito

HOOFDSTUK 2
2.2.7. Conclusie
De laatste jaren daalt in de kapitaalintensieve veeteeltsector in Vlaanderen het aantal bedrijven
en het aantal dieren. De kloof tussen het arbeidsinkomen per volwaardige arbeidskracht uit de
landbouwsector in België en het vergelijkbaar inkomen buiten de landbouw wordt steeds groter.
De hervorming van het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid zal een belangrijke impact hebben
op het arbeidsinkomen van de rundveehouderij in Vlaanderen. De verdere vrijmaking van de
markt zal een prijsdaling en schommelende prijzen (en arbeidsinkomen) tot gevolg hebben. De
land- en tuinbouwsector in Vlaanderen benadert het Europees gemiddelde (EU 15) qua aandeel
in de bruto toegevoegde waarde. Wat het economisch belang van de landbouwsector in de
tewerkstelling betreft, scoort de Vlaamse land- en tuinbouwsector lager dan het Europees
gemiddelde.
Er zijn ook een aantal positieve evoluties. Zo is er een trend naar schaalvergroting: de veebezetting
per bedrijf en per ha neemt toe. Het gemiddeld aantal arbeidskrachten per bedrijf en de
volwaardigheid van de arbeidsinzet in de land- en tuinbouwsector in Vlaanderen neemt toe.
Uitgaande van de omzet is de veeteeltsector de grootste deelsector van de land- en tuinbouwsector
in Vlaanderen. De varkenshouderij is economisch de belangrijkste bedrijfstak in de
Vlaamse en Belgische land- en tuinbouwsector. Het gemiddeld arbeidsinkomen van de Vlaamse
melkveehouder hoort, samen met dat van de Britten en Nederlanders, tot de Europese top. De
landbouwsector in België overstijgt het Europees gemiddelde (EU 15) qua aandeel in de in- en
uitvoer.
2.3. Draagkracht van de bedrijfstak
In paragraaf 2.2 werd een algemeen socio-economisch beeld geschetst van de veeteeltsector.
Daaruit blijkt dat de sector zowel gekenmerkt wordt door negatieve als positieve evoluties.
In onderstaande analyse van de draagkracht van de sector wordt getracht om de factoren te
achterhalen die deze negatieve en positieve evoluties verklaren en om een algemeen beeld te
geven van de economische gezondheid van de sector. De gezondheid of ‘aantrekkelijkheid’ van
een bedrijfstak wordt bepaald door twee factoren: enerzijds de evolutie van de bedrijfstak en
anderzijds de felheid van concurrentie.
2.3.1. Evolutie van de bedrijfstak
De toekomstige ontwikkeling van de veeteeltsector kan ingeschat worden door de verwachte
evolutie te bekijken van vraag-, aanbod- en reguleringsfactoren.
a. Vraagfactoren (An., 2004i; An., 2004g; Mathijs E., 2004; www2.vlaanderen.be)
De landbouwmarkt wordt gekenmerkt door een geringe elasticiteit van de vraag: een lagere prijs
veroorzaakt nauwelijks een hogere consumptie. De vraag naar landbouwproducten is eerder
prijsinelastisch omwille van het feit dat voedsel een basisbehoefte is en de vraag naar voedsel
in het algemeen star is.
Na Wereldoorlog II spitste de landbouwsector zich toe op de voorziening van voldoende voedsel
tegen een aanvaardbare prijs. Productiviteit, kwantiteit en kostenbeheersing waren de sleutelbegrippen.
De laatste twee decennia veranderden de maatschappelijke verwachtingen. Een
overvloed aan voedsel en een verstedelijkte burger stellen andere eisen:
54 Vlaams BBT-Kenniscentrum