als PDF downloaden - Emis - Vito

HOOFDSTUK 4
technische haalbaarheid
De nutriëntenbalans is o.a. bij een twintigtal Vlaamse melkveebedrijven toegepast als hulpmiddel
bij het zoeken naar oorzaken van mineralenoverschotten of -verliezen. Voornamelijk voederstrategie
en bemesting spelen hierbij een belangrijke rol. Het opstellen van een nutriëntenbalans
is technisch haalbaar voor alle veeteeltbedrijven en wordt opgelegd via het MAP2 (zie
paragraaf 2.4.4).
milieu-impact
Door het opstellen van een nutriëntenbalans kunnen oorzaken van overschotten en verliezen van
nutriënten opgezocht. Overmatig inbrengen van nutriënten in het milieu (b.v. via mest naar
bodem) kan hierdoor voorkomen worden.
economische haalbaarheid
Deze maatregel vereist voornamelijk arbeidsinzet. Het opstellen van een nutriëntenbalans is
economisch haalbaar voor alle veeteeltbedrijven.
referentie in BREF
Zie paragrafen 4.1.4, 4.2.1, 4.10.1 en 5.1.
Deze techniek maakt in de BREF onderdeel uit van de techniek “Regelmatige controle van het
watergebruik, het energieverbruik, de hoeveelheden veevoer, het geproduceerde afval en de op
het land gebrachte kunstmest en dierlijke mest voorzien”.
b. Toepassen van precisievoeding (Goossens A., 2005a; Neijens T.; 2005; Van Gansbeke S.,
2005a; Aarnink A.J.A. et al., 2004; An., 2004r; Brink C. et al., 2003; EIPPCB, 2003; An.,
2003d; An., 2003e; Hendriks J., et al., 2001; http://www.vlm.be; leveranciersinformatie)
beschrijving techniek
Om uitscheiding van nutriënten via de mest te beperken dient het voeder optimaal afgestemd te
worden op de behoefte van de dieren in de diversie productiestadia. Enkele voorbeelden van
precisievoedertechnieken zijn:
• zo nauwkeurig mogelijk naar eiwitbehoefte voederen
• verbeteren van de verteerbaarheid (betere voederefficiëntie en betere opname van voedingsstoffen
b.v. met behulp van voederadditieven) (varkens / pluimvee)
• gebruik maken van fasevoedering (varkens / pluimvee)
• toepassen van laageiwitvoeders (varkens/ pluimvee / herkauwers in functie van ureumgehalte
melk)
• toepassen van fosforarme diëten, aangevuld met hoog verteerbare anorganische voederfosfaten
en/of fytase;
• gebruik maken van voederadditieven (b.v. enzymen, benzoëzuur);
• inzetten van inhibitoren ter hoogte van het methanogeneseproces (omzetting van CO 2 naar
CH 4 door inwerking van micro-organismen) met een reductie van methaanvorming bij herkauwers
als gevolg.
164 Vlaams BBT-Kenniscentrum