als PDF downloaden - Emis - Vito

HOOFDSTUK 2
zeercrisis. De oude reforme dieren konden tijdelijk niet uit het productiesysteem, terwijl de
voorziene vervangingen doorgingen. Dit resulteerde in een des te grotere terugval van de stapel
in 2002.
Varkens
De afbouw van de varkensstapel trad pas in ná 1999 als gevolg van de daling van de prijzen (cf.
paragraaf 2.2.3.a), de dioxinecrisis (1999) en de toenemende internalisering 9 van het mestprobleem
(b.v. nutriëntenhalte, opkoopregeling). In de periode 1999-2003 daalde het aantal varkens
met 16%.
Pluimvee
De pluimveestapel kende in de eerste helft van de jaren negentig nog een grote expansie. Na een
stabiele periode (1998-2000) daalde het aantal stuks pluimvee als gevolg van de dioxinecrisis
(1999) en de vogelpest (2003). De vogelpest en de lage prijzen veroorzaakten ondermeer de
tijdelijke terugval in 2003. In de periode 1999-2003 daalde het aantal stuks pluimvee met 25%.
Overige
Wat de overige diercategorieën betreft, geeft de Landbouwtelling van het NIS voor de periode
2000-2004 een overzicht van het aantal schapen, geiten, hoefdieren, konijnen, struisvogels en
hertachtigen in Vlaanderen (cf. Figuur 10, p. 23). Voor de hertachtigen zijn enkel gegevens
beschikbaar vanaf de tellingen in 2002.
Na een dalend verloop van het aantal schapen in de periode 2000-2003, was er in 2004 opnieuw
een beperkte stijging met 3% ten opzichte van 2003. Na een stijgend verloop van het aantal
geiten met 72% over de periode 2000-2003, was er in 2004 een beperkte daling met 2% ten
opzichte van 2003. Het aantal hoefdieren daalde in 2004 met 1% ten opzichte van 2003, het
aantal konijnen daalde met 8% en het aantal struisvogels daalde met 18%. Het aantal hertachtigen
is in de periode 2002-2004 toegenomen met 5%.
c. Veebezetting per bedrijf (Audenaert D, 2004; Kelchtermans S., 2004; An., 2004g; An.,
2004h; An., 2004m; An., 2003f)
Ondanks de daling van het aantal veehouders en de veestapel, blijft de gemiddelde veebezetting
per bedrijf toenemen. In de periode 1990-2001 nam het aantal runderen per bedrijf toe met 45%,
het aantal varkens per bedrijf met 97% en het aantal stuks pluimvee per bedrijf met 52%. In de
rundvee- en varkenshouderij werd deze toename veroorzaakt door een daling van het aantal
bedrijven; in de pluimveesector was dit voornamelijk het gevolg van een stijging van het totaal
aantal stuks pluimvee.
9
Internalisering van externe kosten: de mate waarin de schadekosten verbonden aan ongewenste neveneffecten van
maatschappelijke activiteiten aangerekend worden aan de veroorzakers. De mate van internalisatie van externe kosten
wordt bepaald door twee factoren: (1) De omvang en evolutie van de externe kosten zelf. Dit hangt enerzijds af van
autonome ontwikkelingen in technologie en markten, en van het milieubeleid in al zijn aspecten; (2) De omvang en
evolutie van beleidsinstrumenten om deze externe kosten te internaliseren. Economische instrumenten (taksen,
verhandelbare quota) dragen zowel bij tot een verlaging van de externe kosten als een betere weerspiegeling ervan in
de relatieve prijzen voor producenten en consumenten. Toegepast op mestbeleid betekent dit dat het beleid in toenemende
mate de sector restricties oplegt met als doel het mestprobleem op te lossen, bij voorkeur door de vervuiler te
laten betalen (communicatie Dhr. S. Overloop, MIRA-team). De opokoopregeling is niet zo’n zuiver voorbeeld, maar
wel de regulerende superheffingen, de mestverwerkingsplicht, de variabele excretienormen in functie van de voedersamenstelling.
22 Vlaams BBT-Kenniscentrum