als PDF downloaden - Emis - Vito

Diersoort
Tabel 57: Overzicht van de kostprijzen
Conventioneel
(€/plaats)
AEA
(€/plaats)
VARKENS
BESCHIKBARE MILIEUVRIENDELIJKE TECHNIEKEN
Meerkost
(€/plaats)
Meerkost
(%)
Biggen 155 174 19 12
Kraamhokken 2 877 3 309 432 15
Dekafdeling 1 910 2 360 450 24
Drachtafdeling 1 242 1 534 292 23
Zeugen (algemeen) 2 892 3 422 530 18
Vleesvarkens 423 509-532
LEGKIPPEN
86-109 20-25
Legkippen 29 32 3,15 11
Bij deze cijfers moet vermeld worden dat het hier steeds gaat om sleutel-op-de-deur prijzen. De
volledige stal wordt afgewerkt door een aannemer. De inbreng van de landbouwer zelf bestaat
enkel uit de bouwgrond, leveren van elektriciteit en water tijdens de werken. Ook de kosten van
architect, veiligheidscoördinator, etc. zitten niet verrekend in deze cijfers. Kosten voor afsluitingen
en groenbeplantingen, vaak opgelegd in het kader van de stedenbouwkundige vergunning,
zijn sterk projectgebonden en kunnen dus ook moeilijk ingeschat worden.
De besproken AEA-concepten hebben allen als kenmerk dat ze de ammoniakconcentratie in de
stal verlagen. De ventilatiesystemen bij de varkens leveren bovendien meestal een stabieler
klimaat in de stal. Over het algemeen wordt aanvaard dat dit diervriendelijker klimaat kan leiden
tot betere technische resultaten en bijgevolg betere opbrengsten. Deze extra opbrengsten kwantificeren,
laat staan wetenschappelijk bewijzen, is zeer moeilijk en worden bijgevolg buiten
beschouwing gelaten.
De besproken AEA-concepten hebben daarenboven een impact op de mestbehandeling. Door
de beperkte mestopslagcapaciteit van de AEA-concepten moet er op regelmatige tijdstippen
mest afgelaten en overgepompt worden. Deze extra arbeid is echter sterk afhankelijk van bedrijf
tot bedrijf en bijgevolg eveneens moeilijk in te schatten. De vermelde meerkosten omvatten een
compensatie voor het verlies aan mestopslagcapaciteit (door externe mestopslagcapaciteit te
voorzien) maar niet de extra arbeidskosten die hiermee gepaard gaan.
Een analyse van de éénheidsprijzen leert dat het opgeven van een minimum en maximum éénheidsprijs
geen goed beeld geeft van de werkelijke variatie van de prijzen. De opgegeven éénheidsprijs
is teveel afhankelijk van de gehanteerde berekeningswijze van de desbetreffende aannemer.
Uit een analyse van de verschillende meetstaten blijkt duidelijk dat hogere
éénheidsprijzen voor bepaalde posten vaak gecompenseerd wordt door lagere kostprijzen van
andere posten. Dit laat vermoeden dat de ene aannemer bepaalde handelingen en materialen in
de ene post steekt, terwijl de andere aannemer hiervoor een andere post neemt. Indien er bijgevolg
toch minimum en maximum éénheidsprijzen zouden opgegeven worden, zou een simpele
optelsom van alle minimuméénheidsprijzen tot een niet-representatieve minimumprijs leiden.
Een analyse van de aanbestedingen uitgevoerd door DLV leert ons dat de gegunde totaalprijs in
de praktijk steeds binnen de zone van -3% tot +3% op de in dit rapport vermelde investeringen
ligt. Immers niet alle projecten worden gegund aan de goedkoopste offerte. Persoonlijke voorkeur
van de bouwheer, planning, uitvoeringstermijn, etc. kunnen een invloed hebben op de aanbesteding.
Deze ‘-3% tot +3% zone’ is naar onze mening ook toepasbaar op de éénheidsprijzen.
Vlaams BBT-Kenniscentrum 175