Download het boekje - Wetenschapswinkel Taal, Cultuur en ...

De taaldocent: vertrouwen en variatie
De drie geïnterviewden zijn het erover eens ; de taaldocent is van groot belang en kan sterk je
motivatie beïnvloeden. De docent brengt de cursisten in aanraking met de taal en is hun eerste
bron van kennis waar ze zich op moeten baseren. Verder is de docent is een zeer belangrijke
factor in de motivatie van de cursisten, omdat hij/zij voor een groot deel de sfeer in de groep
bepaalt, besluit welke methode er gevolgd wordt om de taal te leren en de cursisten zal
moeten proberen te stimuleren in hun leerproces.
Johanna, Marjolein en Catalina vinden dat ze bij het Talencentrum een heel leuke
lerares hebben. Ze is een moedertaalspreker van het Frans en dat is een klein voordeel dat toch
verschil maakt voor de cursisten. Johanna vindt het leuk dat de docente een
moedertaalspreekster is: “Je kunt er zeker van zijn dat ze spreekt zoals de Fransen spreken. Ik
heb daar meer vertrouwen in dan in een uitdrukking uit een boek bijvoorbeeld. Ze kan ook iets
van haar land en cultuur vertellen en dat vind ik ook zeer interessant. ” Je ziet dat de taal leeft.
Marjolein beaamt dat: “Uit een boek blijft het plat. Als je een inzicht in de cultuur te zien krijgt,
wordt het levend.”
Marjolein heeft altijd leuke leraressen gehad en ze vond het leuk om naar de
gevarieerde lessen te gaan. “Naast het boek, keken we ook naar leuke filmpjes in het Frans of
organiseerde de lerares rollenspelletjes met dialogen. Daarmee kon ik zien dat de taal levend
was en het was een aangename manier van leren. ” Variatie lijkt dus belangrijk te zijn in de
taallessen. De leraar moet daarvoor zorgen om te voorkomen dat de lessen monotoon en
vervelend worden. Johanna is bijvoorbeeld niet zo gelukkig geweest als Marjolein. Ze heeft op
middelbare school drie leraren gehad. “De eerste was nog goed, de tweede was super saai en
de derde was echt super streng, je was altijd bang dat hij boos op je werd. ” Johanna was
daardoor helemaal niet gemotiveerd om naar de les Frans te gaan, ze voelde zich er nooit op
haar gemak. Daarom heeft ze na haar vierde jaar Frans laten vallen. Daarna koos ze voor
Spaans. Tijdens een verblijf van acht weken in Venezuela had ze namelijk het nut om Spaans te
spreken ontdekt. Nu leert ze weer Frans omdat ze het binnenkort in Frankrijk zal gebruiken en
gelukkig heeft ze nu wel een plezierige docent Frans getroffen. Catalina had een leuke leraar
Frans in Luxemburg en ze is ook erg tevreden over haar huidige lerares. Toch helpt dat nog niet
om weer net zo gemotiveerd te raken als destijds in Luxemburg. De situatie is te veel veranderd
en ze is voorlopig niet van plan naar een Franstalig land te gaan, dus het nut om Frans te leren
is voor Catalina verdwenen.
Het nut lijkt dus belangrijker te zijn dan de taaldocent. Je moet zelf eerst de wil hebben
om een taal te leren, de docent kan die motivatie daarna onderhouden en zelfs versterken. Als
je een taal op school leert omdat het verplicht is, dan moet de motivatie eerst gecreëerd
worden. Dat kan de leraar doen door te laten zien dat de taal nuttig is om bijvoorbeeld filmpjes
te kunnen begrijpen en op vakantie gesprekjes te kunnen voeren of iets van de cultuur van de
taal te begrijpen. Bovendien, de studenten moeten het leuk vinden om naar de les te gaan. De
leraar moet dan ook een gezellige sfeer en werkklimaat in de klas bewaren om de meeste
vooruitgang in de taal te kunnen boeken. Laten we niet vergeten dat het daarom gaat;
motivatie verhoogt de vooruitgang die je in een taal boekt. De leerlingen/cursisten verwachten
dat de leraar geduldig is, hen aan zal moedigen en prijzen voor hun inspanning. Zeker als de
taaldocent een moedertaalspreker is, wordt een compliment erg positief ontvangen en dat kan
extra motivatie geven. Als de taaldocent zelf geen moedertaalspreker is, werken complimenten
20 | W i e g e e n v r e e m d e t a l e n k e n t , w e e t n i e t s v a n z i j n e i g e n t a a l