Download het boekje - Wetenschapswinkel Taal, Cultuur en ...

Hoe houdt u in de gaten wat cursisten van de cursus en les vinden?
Birgit Lijmbach (NT2): "Ogen en oren open houden. Ik merk het altijd wel, we hebben niet zulke
grote groepen, momenteel vijftien cursisten. In pauzes en na de les dan komen mensen altijd
wel met één-op-ééndingetjes. Dat zijn de dingen waar mensen echt mee zitten."
Marcus Grollman (Engels): "Door cursusevaluaties hoor je wat studenten van de cursus vonden
en vaak zeggen studenten het ook zelf tegen je."
Laat u uw cursisten ook elkaar beoordelen en feedback geven?
Marcus Grollman (Engels): "Ja. Het is een andere relatie. Bij het geven van een presentatie, zijn
de andere cursisten het publiek, zij zien en horen. Dit is een belangrijk doelgroep voor de
presentator. Zij spreken van de publieke kant met een ander oog en een andere kennis die er
naar kijkt. Het is een aanvulling op de feedback van de docent."
Ronald Ohlsen (Nederlands en NT2): "Ik laat cursisten heel veel elkaar beoordelen. Wat ik graag
doe bij een spreekoefening, is groepjes van drie. Eén observant, moet naar de andere twee
luisteren en feedback geven. Er komt drie keer een ronde van hetzelfde gesprek, en je maakt
gebruik van de feedback. Ook observant zijn is zeer leerzaam: luisteren wat niet goed gaat."
Niet elke cursist heeft veel zelfvertrouwen. Veel mensen ervaren een drempel om in een
vreemde taal tot spreken te komen (en verlegen mensen nog wat meer). Voor het leren van
een taal is het echter wel belangrijk om te spreken, om te doen. Wat doet u om uw cursisten
over die drempel heen te helpen?
Teresa Alcacio (Spaans): "Een activiteit plannen waar
spreekvaardigheid aan de orde komt. Bijvoorbeeld een spelletje. Zo
organiseer ik altijd een bijeenkomst met native speakers
(moedertaalsprekers, red.). In groepjes van drie worden ze
gekoppeld aan een native speaker die ze vragen gaat stellen. Dit
levert positieve stress op. Voor de native speaker hoeft het niet
perfect te zijn, als de boodschap maar over komt. Als je dit durft,
durf je de rest ook."
Ronald Ohlsen (Nederlands en NT2): "Om ze die drempel over te
helpen zeg ik gewoon dat ze het moeten doen, zeggen dat ze
fouten moeten maken. Schaam je nergens voor. Duidelijk
benoemen dat dit allemaal hoort en niet erg is. Bij bepaalde
culturen is dit wel lastig, met name de Aziatische cultuur. Dit is een
cultuur waarin je geen fouten mag maken. Punt is, kun je daar
overheen stappen? Vaak wel. Sommigen gaan extra hard werken
om die fouten te voorkomen."
Birgit Lijmbach – foto
Annemarijn Vlinder
Birgit Lijmbach (NT2): "Ik maak hun drempel bespreekbaar. In het onderdeel "in de praktijk" uit
het boek moeten ze Nederlands praten buiten de les. Bijvoorbeeld: vraag iemand hoe laat het
is. Heel simpel, maar dan hebben ze het wel gedaan. Het bespreekbaar maken is belangrijk. Het
is helemaal niet zo raar als je wat op de computer schrijft en om dat daarna hardop te zeggen.
Dit vinden hoogopgeleiden vaak moeilijk, doen veel in hun hoofd. Groepschemie is ook
belangrijk, aan elkaar vertellen kan heel stimulerend werken. Lessen Nederlands vergelijk ik ook
47 | W i e g e e n v r e e m d e t a l e n k e n t , w e e t n i e t s v a n z i j n e i g e n t a a l