Woonzorgcentrum - Vlaamse Ouderenraad

eschikt over een dergelijke sociale infrastructuur.
In een serviceflat of dienstenflat woont men in grote mate zelfstandig, ook inzake keuzevrijheid van
diensten maar heeft men thuiszorg binnen onmiddellijk handbereik.
De bewoners staan via een electronisch alarmsysteem rechtstreeks in contact of verbinding met een
permanentiedienst zoals genoemd. Wanneer er zich een probleem voordoet, kan men dit eenvoudig
signaleren en wordt men vrij snel geholpen door speciaal daartoe opgeleid personeel.
De beheerder van een serviceflatgebouw biedt bepaalde diensten aan of brengt ze in het bereik van zijn
bewoners, (warme maaltijden, onderhoud, verwarming, water…). Deze diensten zijn niet inbegrepen in de
prijs en enkel te betalen bij effectief gebruik. De keuzevrijheid is aan de bewoner.
Begin 2008 telde Vlaanderen 400 serviceflatgebouwen.
In het nieuwe woonzorgdecreet zijn assistentiewoningen voorzien, die ‘meer dan de huidige serviceflats
de zorg combineren met aandacht voor sociale cohesie’.
De bedoeling is dat de bewoners, wanneer ze ernstig zorgbehoevend worden niet uit hun serviceflats
moeten verhuizen naar een rusthuis. onder bepaalde voorwaarden, zal daarom een assistentiewoning
tijdelijk erkend kunnen worden als een woongelegenheid in een woonzorgcentrum, zodat de oudere er
dezelfde zorg kan krijgen als in een woonzorgcentrum.
Mensen die in een assistentiewoning wonen, krijgen bovendien de zekerheid dat hen onmiddellijke hulp
en zorg geboden wordt in noodsituaties én dat de sociale netwerkvorming bevorderd wordt.
Dit is voorzien in het nieuwe woonzorgdecreet. Wat het wordt in de praktijk is voor de toekomst.
6. kleinschalige woonvormen voor dementerende ouderen
Deel 1 - De Woonzorg-vormen voor zorgbehoevende ouderen in het Vlaamse Gewest
Personen met dementie en hun familieleden verkiezen meestal in hun vertrouwde omgeving te blijven tot
het einde. Soms is dit niet (meer) mogelijk omdat de zorglast te intensief wordt of omdat de draagkracht
van de mantelzorgers overschreden is. In dat geval verkiezen vele dementerende ouderen en hun
familieleden een leefomgeving die zoveel mogelijk op de gewone thuissituatie gelijkt, waar men zo
zelfstandig mogelijk kan leven en toch de verzorging en de steun kan krijgen die men wenst en nodig heeft.
Het Beschermd Wonen in Essen (Iduna en Hestia) en Huis Perrekes in Geel zijn twee initiatieven in
Vlaanderen die kunnen beschouwd worden als pioniers op het vlak van kleinschalig genormaliseerd wonen
voor dementerende personen. Het door hen uit- en opgebouwde woon- en zorgconcept is het resultaat
van een jarenlange weg van vallen en opstaan, van intens zoeken, overtuigen en vormen.
De Wingerd verkreeg in juli 2005 van de Vlaamse overheid een subsidietoewijzing voor de totale
nieuwbouw van alle voorzieningen, opgevat vanuit de nieuwste inzichten en normen inzake ouderenzorg.
Het concept ‘kleinschalig genormaliseerd wonen’ wordt geïntroduceerd waarbij het groepswonen voor
dementerenden georganiseerd wordt in kleinere entiteiten van acht personen.
In Vlaanderen bestaat geen eigen wettelijk kader voor kleinschalige woonvormen voor dementerende
ouderen. ondanks de heel moeilijke regelgevende context bestaan toch een viertal schitterende
voorbeelden in Vlaanderen.
Koning Boudewijnstichting
Het Woonzorgcentrum in de 21 Ste eeuW: een gezeLLige Woonomgeving, zorg incL. 29