Richtlijn Visusstoornissen, revalidatie en verwijzing - REP-Online

More documents

Recommendations

Info

26. Bij verwijzing in geval van slechtziendheid als gevolg van NAH dient de verwijzermet de patiënt te bespreken dat er tot nu toe weinig goede wetenschappelijkeonderbouwing bestaat voor de gangbare praktijk van compensatie van defecten.27. Zolang de uitkomsten van training voor het afnemen van gezichtvelden niet opgedegen wetenschappelijk bewijs gestoeld zijn valt deze therapie primair in het veldvan het wetenschappelijk onderzoek.28. Er is toenemend bewijs dat sommige mensen met NAH veilig kunnen autorijden.Om eventueel het rijbewijs te kunnen behouden kan een dergelijke patiënt wordenverwezen naar het CBR of naar een regionaal centrum.29. Bij zeer jonge kinderen waarbij getwijfeld wordt aan de gezichtsscherpte is hetaan te bevelen om het kind te verwijzen naar een instelling om vast te stellen of ersprake is van slechtziendheid.30. Verwijzing van een kind waarbij aan slechtziendheid wordt gedacht naar eenrevalidatie-instelling is zinvol.31. Bij kinderen die mentaal beperkt of doof zijn of bekend zijn met status naperinatale asfyxie of met het syndroom van Down is het van belang om visuelebeperkingen uit te sluiten (in de oogheelkundige praktijk of in een instelling voorrevalidatie voor slechtzienden).32. Bij de meeste slechtziende kinderen is de oorzaak erfelijk. Ouders zijn hierdikwijls onvoldoende van op de hoogte, daarom is het van belang om ouders teverwijzen naar een klinisch genetisch centrum en vervolgens na te gaan of deinformatie over het genetisch advies door ouders gelezen en begrepen is.33. Het is zinvol kinderen met syndroom van Down verwijzen naar Down poli indiendeze faciliteit in de regio aanwezig is.34. Oogartsen dienen bedacht te zijn op depressie en aan slechtziendheidgerelateerde depressieve klachten onder slechtziende patiënten.35. Bij verdenking van depressieve klachten gerelateerd aan slechtziendheid dienenpatiënten te worden verwezen naar de huisarts waarbij gewezen kan worden op deaanwezigheid van psychologen en maatschappelijk werkers welke gespecialiseerdzijn in aan slechtziendheid gerelateerde depressieve klachten in revalidatieinstellingen.Andere vormen van psychotherapie of behandeling door een psychiaterkunnen eveneens zinvol zijn.36. Gezien de hoge prevalentie van oogaandoeningen dienen mensen met eenernstige verstandelijke beperking volgens de richtlijn “actieve opsporing visuele110
stoornissen” hierop te worden gescreend. Dit betreft screening door artsen voorverstandelijk beperkten, maar dit kan ook door oogartsen.37. Ook zonder wetenschappelijke onderbouwing is het vanzelfsprekend datoogartsen bij zowel de inplanning en uitvoering van een poliklinisch onderzoek als bijhet verrichten van een ingreep rekening houden met de specifieke problemen van degroep patiënten met een verstandelijke beperking.38. Daar waar binnen de reguliere oogheelkundige praktijk de faciliteiten ofspecifieke expertise op dit gebied ontbreekt dienen mensen met een (ernstige)verstandelijke beperking waar nodig en mogelijk voor een oogonderzoek te wordendoorverwezen naar een hiertoe geëquipeerde revalidatie-instelling.39. Bij mensen met dementie en slechtziendheid dient naast een optimale correctievan de visus ook uitleg en zo nodig training aan de verzorgenden gegeven te wordenop het gebied van (het signaleren van) visuele beperkingen. Hier ligt een taak voormedewerkers van revalidatie-instellingen.40. De oogarts dient bedacht te zijn op slechthorendheid bij mensen met een visuelebeperking. Bij verdenking hierop dient de patiënt ook te worden verwezen naar eenKNO-arts voor verdere evaluatie en therapie.41. Slechtzienden hebben een grotere kans om te vallen of op een fractuur. Zeker bijpatiënten die bang zijn te vallen is een verwijzing naar een revalidatie-instelling enbehandeling gericht op verbeterde veiligheid in de thuissituatie aangewezen.111
Page 1 and 2:
RichtlijnVisusstoornissen, revalida
Page 3 and 4:
InhoudsopgaveSamenstelling van de w
Page 5 and 6:
Hoofdstuk 1HL Vreeken, GHMB van Ren
Page 7 and 8:
Epidemiologie en uitkomsten van rev
Page 9 and 10:
Samenstelling werkgroepDe werkgroep
Page 11 and 12:
De aanbeveling is het resultaat van
Page 13 and 14:
vier verschillende revalidatiecentr
Page 15 and 16:
Hoofdstuk 2HL Vreeken, GHMB van Ren
Page 17 and 18:
onderdeel van de WHO familie van In
Page 19 and 20:
tevens een prognose voor 2020. Ook
Page 21 and 22:
meest voorkomende oorzaken tussen b
Page 23 and 24:
kinderen met een visuele beperking.
Page 25 and 26:
Zowel ambulante als intramurale rev
Page 27 and 28:
Testpanel consumenten met een funct
Page 29 and 30:
2.14 Aanbevelingen1. Verwijzen naar
Page 31 and 32:
Hoofdstuk 3RMA van Nispen, HL Vreek
Page 33 and 34:
was incompleet en hulpmiddelen werd
Page 35 and 36:
in vaardigheden om slechtnieuws te
Page 37 and 38:
(N=258; visus 20/40 - 20/1600) en
Page 39 and 40:
gebrek aan bewijs (case-studies, kl
Page 41 and 42:
3. Greenblatt SL. Physicians and ch
Page 43 and 44:
Hoofdstuk 4GHMB van Rens, HL Vreeke
Page 45 and 46:
een revalidatie-instelling 12-14 bl
Page 47 and 48:
De Boer et al. (2006) en van Nispen
Page 49 and 50:
estaat tussen patiënt en behandele
Page 51 and 52:
15. Scott IU, Smiddy WE, Schiffman
Page 53 and 54:
43. Rovner BW, Casten RJ, Leiby BE,
Page 55 and 56:
Veelvoorkomende oorzaken van visuel
Page 57 and 58:
Uit een studie van Elliott, McGwin
Page 59 and 60: met en zonder een cognitieve beperk
Page 61 and 62: zien en lezen. Indien nodig kan hij
Page 63 and 64: 25. Limburg JJ, Keunen JEE, Rens GH
Page 65 and 66: conclusie dat er nog onvoldoende be
Page 67 and 68: niet af te wijken van de gezonde pr
Page 69 and 70: 6.8 Aanbevelingen25. Revalidatie va
Page 71 and 72: Hoofdstuk 7FN Boonstra, RMA van Nis
Page 73 and 74: De diagnose cerebrale slechtziendhe
Page 75 and 76: Dobson en Teller (C) en Atkinson (B
Page 77 and 78: hebben. Deze scholen zijn verdeeld
Page 79 and 80: 3. Flanagan NM, Jackson AJ, Hill AE
Page 81 and 82: 32. Boonstra FN, Cox RFA, Reimer AM
Page 83 and 84: instelling hadden aangemeld: 29% ra
Page 85 and 86: N=584) vergeleken met degenen die g
Page 87 and 88: 8.6 Overige overwegingenMogelijk ge
Page 89 and 90: 22. Rees G, Fenwick EK, Keeffe JE,
Page 91 and 92: Bovendien blijkt bij veel mensen me
Page 93 and 94: 9.5 Aanbevelingen36. Gezien de hoge
Page 95 and 96: 23. Evenhuis HM, Sjoukes L, Koot HM
Page 97 and 98: In quasi-experimenteel onderzoek on
Page 99 and 100: deze samenhang de nodige beperkinge
Page 101 and 102: 40. De oogarts dient bedacht te zij
Page 103 and 104: Hoofdstuk 11ConclusieDe richtlijn
Page 105 and 106: Tot slot blijken de meeste studies
Page 107 and 108: Hoofdstuk 12Samenvatting1. Verwijze
Page 109: 17. Er is weinig onderbouwing voor
Page 113 and 114: Slechtnieuwsgesprek113
Page 115 and 116: Verpleeghuispatiënten115
Page 117 and 118: Volwassenen met een visuele beperki
Page 119 and 120: Bijlage 2De verwijsbriefGericht aan
show all

Richtlijn Visusstoornissen, revalidatie en verwijzing - REP-Online

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?